Pierre Jarawan (1985) woont in München en is het Duitse poetryslam-talent. Hij werd geboren in Jordanië als zoon van een Libanese vader en een Duitse moeder. Toen hij drie was, emigreerde zijn familie naar Duitsland. De zoon van de verhalenverteller, zijn debuutroman, is positief ontvangen. Hij ontving er de Beierse kunstprijs voor.
Het verhaal gaat over:
Zijn vader vertelde hem de meest fantastische verhalen voor het slapen gaan, maar als Samir acht jaar is, verdwijnt hij uit zijn leven. Twintig jaar later verruilt Samir het veilige Duitsland voor het wankele Beiroet om verleden en heden eindelijk te kunnen verbinden: wat is er gebeurd met zijn vader, die zijn gezin zo plotseling in de steek liet?
De voorkant van het boek is heel mooi. Een kleine jongen kijkt uit over een stad. Ik neem aan dat het Beiroet is.
Het boek is in een korte proloog, drie delen en epiloog verdeeld. Daarnaast staat er ook nog een overzicht in van de Libanese Burgeroorlog tot 1992.
Ik moest er echt even in komen, maar daarna wilde ik alleen maar verder lezen. Het einde is heel verrassend, die zag ik niet aankomen. Ik vond het jammer dat het boek uit was. Ik zat echt diep in het verhaal. Net alsof ik mee op zoek was.