Ik was heel benieuwd naar ‘Carry on en leef’, met name door de quote van Brené Brown op de voorkant van het boek. Daarnaast wordt dit boek ook door Oprah aangeraden, dat zijn dus geen kleine namen! Maar ik vond het behoorlijk tegenvallen. De korte hoofdstukken die niet op chronologische volgorde zijn maakte dat het boek snel weg las. Maar dat irriteerde me ook. Het voelde erg van de hak op de tak. Toen ik later in recensies op Goodreads las dat het blogposts zijn die in boekvorm zijn gegoten, snapte ik het wel. Zo leest het namelijk ook, als een blogpost.
Daardoor voelde het ook afstandelijk en de dingen die haar ‘overkwamen’ voelde niet serieus aan, alsof ze toch wel verwachtte dat het goed kwam. Doordat er wel een aantal mooie quotes in zaten, vond ik het boek niet bar-slecht, maar heel veel heb ik er niet aan gehad, helaas!
‘Carry on en leef’ is niet het inspirerende boek dat ik had verwacht. Het voelt afstandelijk en Glennon Doyle Melton deed haar situatie als luchtig overkomen. Jammer!