Geschreven bij De wrekers 1 - Staalhart
Brandon Sanderson, geboren in 1975, is een Amerikaanse fantasyschrijver die in 2012 de David Gemmell Legend Award heeft gewonnen. Voor deze prijs is hij inmiddels zes keer genomineerd geweest. Zijn boeken worden goed verkocht. Met maar liefst zes boeken heeft hij hoog op de New York Times-bestsellerlijst gestaan en van veel boeken heeft hij de filmrechten verkocht. Waaronder dit boek ‘Staalhart’. Voor mij tevens de kennismaking met zijn boeken. Is deze kennismaking bevallen? Daar kan ik van harte ‘já’ op roepen. Staalhart heeft mij vanaf de eerste zin gepakt. De eerste zin intrigeerde mateloos ‘Ik heb Staalhart zien bloeden’. Kort, krachtig, prikkelend. Vanaf dat moment direct gefascineerd. Wat is er zo bijzonder aan dat je iemand hebt zien bloeden. Naarmate het boek vordert wordt duidelijk dat de openingszin echt keigoed is. Niet alleen zijn openingszin heeft mij gegrepen. Sanderson is in staat om prachtige en filosofische zinnen af te wisselen met enorm treffende beschrijvingen. De huidige maatschappij wordt flink op de korrel genomen. Niet alleen de machthebbers, de geldbeluste egoïsten, maar ook zaken als moderne kunst, de bedragen die daarvoor neergeteld worden, en de makke-schapen-mentaliteit van het gros. De technologische ontwikkelingen zijn een groot onderdeel van het verhaal. De ethiek ervan doorspekt de verhaallijn. Naast de treffende beschrijvingen van de maatschappij en haar toekomstbeeld creëert de schrijver ook sterke personages die tot aan het eind mysterieus blijven. Hij weet je als lezer meerdere keren een unheimisch gevoel te geven. Durf je te vertrouwen op je intuïtie als het gaat om de personages en hun motieven. Als je dan denkt te weten hoe het zit dan weet Brandon Sanderson je met een aantal twists te verrassen, je toch weer aan het twijfelen te brengen. Desondanks zijn de personages zo beeldend dat je ondanks de onderbuikgevoelens een band voelt met hen. Je wilt weten wat er gebeurt, of alles goedkomt en dan deelt Sanderson weer een enorme optater uit. Het einde is dusdanig verrassend en open dat je de uitgever zou willen vragen om het vervolg ‘Vlammenwerper’ direct uit te brengen in plaats van in september. Staalhart krijgt van mij een dikke 5* beoordeling.
