Ik ben recent gepensioneerd na een ruim 35 jarige carrière als arts. Als baby uit de jaren 50 zorgde mijn moeder dat ik een bruine blozende stevige op koolhydraten opgroeiende baby en kind was en werd mijn liefde voor koolhydraten door moederliefde, ingeprent in hoofd en lichaam.
Als jongeling veel gesport en qua gewicht binnen de perken gebleven; altijd Hollandse pot totdat opeens vet de boosdoener zou zijn en het verdween uit mijn dieet. Vervolgens als student en afgestuurde arts vooral geleefd op bier, pasta, rijst en snackbar en gestopt met sporten en een BMI van ruim 35 gehaald.
Alle dieeten geprobeerd in de wetenschap dat de belaste familie anamnese met hart en vaatziekten onvermijdelijk zou leiden tot een grimmige toekomst en NOOIT voor langer dan een paar maanden op gezonder gewicht kunnen blijven. Jojo-en voor life.
Nu pas in staat om te begrijpen hoe dat komt en hoe het wél kan lukken (en het is gelukt!).
Alles wat Fung schrijft kan ik uit eigen ervaring bevestigen en alle puzzelstukjes na een medische carrière waarin het niet verder dan symptoombestrijding kwam, vallen opeens op hun plaats.
Ik zou willen dat ik de kennis die ik dankzij Fung heb verkregen, eerder in mijn opleiding had kunnen op doen; dan zou ik zelf veel gezonder zijn op mijn 61-ste en had ik veel mensen veel beter kunnen helpen.
Wat mij betreft zou dit verplichte kost moeten zijn voor de huidige generatie medisch studenten en voor alle studenten in aanpalende disciplines én verplichte bijscholing voor de zittende artsen die daarmee eindelijk een concept in handen zouden hebben om hun patiënten beter te maken!
Life-changing publicatie en ik ga door op de weg die ik dankzij Fung kon inslaan en die mij en mijn omgeving zal helpen een betere oude dag te hebben.
Jan de Nooij, arts MG DFM (niet-praktiserend)
