Brieven uit Genua

Als je "La Superba" hebt gelezen zal dit boek je zeker aanspreken. Als je interessante gedachtengangen en observaties wilt lezen is dit ook een aanrader.
Mooi geschreven!! En ja, de spanning tussen fictie en werkelijkheid - m.i. de rode draad in dit werk - is erg aanwezig. Ik vond het jammer dat ik het boek uit had.

Geschreven bij Brieven uit Genua

Aan de hand van een serie brieven die Ilja Leonard Pfeijffer schrijft vanuit zijn huidige (nog steeds?) woonplaats Genua doet hij het relaas van een leven. Van zijn leven. En wat is het altijd fijn om even te mogen binnengluren in het leven van een ander, zeker als hij je intussen gidst door een voorheen onbekende stad, je zinnen streelt met virtuoze beschrijvingen,op een poëtische en beeldrijke manier woorden aaneenrijgt en je tegelijk ontroert en vermaakt met zijn intelligente, ironische kijk op de zaak. Daar waar hij je in het begin wat intimideerde en misschien zelfs irriteerde wordt hij gaandeweg je vriend omdat hij lijkt te worstelen met dezelfde thema's waar je zelf niet goed raad mee weet. Omdat hij twijfel, angst en kritische zin combineert met een poging tot sympathie voor de mensheid en zichzelf.
"...Ik ben tegen de praktijk niet opgewassen. Alles wat normale, frisgewassen mensen dagelijks al vanaf het vroege ochtenduur met de vanzelfsprekende energie van een schitterende tandpastareclame moeiteloos verdragen, zoals vaste werktijden, hypotheeklasten,..., kappersbezoek, ..., heb ik altijd met opengesperde ogen van angst aanschouwd als de koplampen van een voortrazende vrachtwagencombinatie in de nacht."
"Vernieuwingsdrang, kritisch vermogen en creativiteit zijn handicaps voor een wetenschappelijke loopbaan...Wie braaf bevestigt wat algemeen wordt aanvaard, wordt gezien als een verstandige geleerde die op de hoogte is van bestaande inzichten. Wie de bestaande inzichten bestrijdt, wordt de tent uit geknokt als een gevaarlijke gek en charlatan die de bestaande inzichten niet kent."
Brieven uit Genua heeft alles wat ik hoop te vinden in een boek: het is een gids in de zoektocht die 'leven 'heet, het is een levenslied op een virtuoze manier gebracht door een meester in de taal.

Ondanks dat het boek zo'n 750 pagina's telt is dit een boek wat je binnen een week met veel genoegen uitleest. Het is dan ook precies zoals Hans van Willigenburg in zijn recensie van het boekt zegt: "Ilja Leonard Pfeijffer is een schrijver, die het vrij zeldzame talent bezit om, zeker in zijn proza, de ene zin volkomen logisch op de andere te laten volgen. Als je ‘instapt’ in zijn boeken is het alsof je een hogesnelheidstrein betreedt die vanzelf op gang komt en het enige dat je als lezer vervolgens hoeft te doen is te gaan zitten en van het uitzicht genieten."

Pas als je “Brieven uit Genua” uit hebt krijg je door dat er een diepere laag verscholen zit onder de als brieven gepresenteerde epistels. Het boek doet zowel denken aan de film “La grande bellezza” als aan de TV serie “Mad Men”. Net zoals Rome de volstrekt natuurlijke habitat is van Jep Gambardella past Genua als gegoten voor Ilja Pfeiffer, en net als Don Draper leeft Ilja Pfeiffer vooral het leven van het personage wat hij van zichzelf heeft gemaakt. Alle drie de verhalen over Jep, Don en Ilia eindigen hetzelfde, namelijk dat de hoofdpersonen zich uiteindelijk als herboren wanen nadat ze zich over hebben gegeven aan het feit dat ze het goede leven en de bijbehorende principes op hun eigen manier zijn kwijtgeraakt. Of de gebeurtenissen en verhalen in dit boek in werkelijkheid hebben plaatsgevonden is volstrekt irrelevant, evenals de vraag of dit een autobiografie is of een roman. Wat dit genre, waarin op een zeer bijzondere manier met de werkelijkheid wordt gespeeld dan wel is kan ik niet zeggen, maar wel dat dit een prachtig boek is.