Bot

Geschreven bij Bot

Charles den Tex is een van de grootmeesters onder de Nederlandse thrillerauteurs. Hij won maar liefst driemaal de prestigieuze Gouden Strop. Vooral maar niet alleen “Cel” (2008, Gouden Strop) en “De vriend” (2012) zijn zeer lezenswaardig.
Na “De erfgenaam” in 2013 bleef het rond Den Tex enige tijd stil op thrillergebied. In 2016 verscheen zijn nieuwe thriller.

Anders dan de lezer zou verwachten ziet de titel “Bot” niet op een platvis of een onderdeel van een skelet doch op een computerprogramma dat als een robot het internet afspeurt. Het woord heeft in deze betekenis overigens de gedrukte Dikke Van Dale nog niet gehaald.
Het verhaal kent evenals onder meer “Cel” en “De vriend” diverse elementen uit de digitale wereld. Laptops, internet en digitaal denken spelen een belangrijke rol. Dat komt doordat Willem Hartma voor zijn ondernemingen onder houdstermaatschappij WillHold een klantinformatiesysteem (hierna kortheidshalve: KIS) heeft laten ontwikkelen dat veel verder gaat dan bestaande computerprogramma’s en ook over de rand van het oirbare gaat. Daartoe heeft Willem de computernerd Bas Pantier ingehuurd die veelal in duistere krochten op het internet opereert.

Als Hartma in het begin van het verhaal dood wordt aangetroffen na een kennelijk uit de hand gelopen seksspelletje ligt het probleem in volle omvang op tafel. Niemand in het bedrijf is in staat het KIS te activeren, en aller ogen zijn gericht op Bas die ook nog een fors bedrag te vorderen heeft op het bedrijf.
Terwijl deze met zijn Chinese vriendin en computernerd T-Li aan de slag gaat en het intussen ook nog druk heeft met andere opdrachtgevers, zoals de feeks George Brassa, de Londenaar Pete en de dubieuze Hanz Derkamp, ontstaat binnen het bedrijf een machtsstrijd.
Willems tijdelijke opvolger Olga ter Miert krijgt het aan de stok met de voorzitter van de Raad van Commissarissen Den Blister die botte methodes en middelen niet schuwt, en met de directeur van WillSecure Rob Frakke. De persoonlijke assistent van de directie Mark Lamander lijkt de enige onkreukbare medewerker in het bedrijf.
Er ontstaat een spannende intrige rondom het KIS. Intussen wordt de opmerkelijke doopceel van de weduwe van Willem, Helen Hartma, gelicht en heeft Bas naast zijn drukke werkzaamheden ook nog ongewild bemoeienis met de relatieproblemen van zijn ouders.
De plot eindigt in een onverwachte draai die de lezer doet glimlachen.

Charles den Tex is een taalvirtuoos die met veelal korte staccato zinnen snel een goed verhaal kan opbouwen. De gebezigde taal is helder, afgewogen en eenvoudig. De sfeerschetsen zijn overtuigend en de belangrijkste karakters worden goed uitgewerkt. Vooral Bas en T-Li veroveren alras een plaats in het hart van de lezer.
Incidenteel zijn eenvoudig geformuleerde maar diepzinnige levenswijsheden te ontwaren, zoals:

“Aandacht kun je niet verdelen, dan wordt het een houding.”

Als je er niet overheen leest, zie je een mooie aanklacht tegen een van de in gezelschap onprettige fenomenen van deze tijd, het multitasken.

De plot van “Bot” is origineel. Duidelijk merkbaar is –en dat zal niet verbazen gelet op eerdere boeken van zijn hand- dat Den Tex goed ingevoerd is in de digitale wereld. Het verhaal is zeer lezenswaardig voor eenieder die enigszins thuis is in computertermen en de wereld van het internet.
En wie is dat tegenwoordig niet?

Het boek is een aanrader en krijgt vier sterren.

Geschreven bij Bot

Charles den Tex is een van mijn favoriete Nederlandse schrijvers. Hij schrijft meesterlijke thrillers, waarvan Cel echt wel een van mijn favorieten is. ‘Bot’ is net uit en opnieuw zo goed opgezet. Het begint met de dood van Willem Hartma en daarna gaat het verder vanuit het oogpunt van Bas. Hij ontrafelt steeds meer achter het netwerk van Willem en ontdekt een waarheid die hij misschien niet had willen weten.

‘Bot’ is vooral een heel technische thriller. Veel gaat over het systeem dat Bas heeft gebouwd en dat kan soms een beetje lastig te volgen zijn. Charles den Tex schrijft wel zo dat je het volgens mij als leek wel kan volgen. Ik had er geen problemen mee. Maar door al di technische zaken neemt de vaart, die ik wel gewend ben van Charles den Tex, een beetje af. Dat is soms wel een beetje jammer, want er zit een hoop actie in, maar het tempo gaat een beetje op en neer. Niettemin wil je wel weten wat er precies achter het systeem van Bas zit en wat Willem Hartma te verbergen heeft.

Doordat het verhaal begint met de moord op Willem Hartma blijf je nieuwsgierig en omdat er steeds meer wordt losgelaten, blijf je doorlezen. Dan volgt een soort mini-ontknoping en ik was echt verrast. Charles den Tex is wat dat betreft echt een topschrijver en weet je goed tot op het laatste moment in spanning te houden.

‘Bot’ van Charles den Tex is wederom een sterke thriller die je vanaf het begin nieuwsgierig maakt. De soms wat technische zaken nemen het tempo uit de thriller, maar het verhaal maakt een hoop goed.

Geschreven bij Bot

Recensie van Bot van Charles den Tex

Verhaal goed maar schrijftaal enigszins complex…

Charles den Tex wordt wel gezien als ontwikkelaar van de corporate thriller, een sub genre waarbij het verhaal dicht op de huid van de tijd zit. De talrijke nominaties en gewonnen prijzen, zijn het mooiste bewijs dat dit soort verhalen door een breed publiek wel op prijs wordt gesteld. Zijn onlangs verschenen nieuwe thriller ‘Bot’ past ook naadloos in dat ‘vakje’; het beschrijft op bijna onnavolgbare wijze de mogelijkheden die computernerds zich aan kunnen leren en daarmee een nauwelijks te begrenzen macht kunnen opbouwen en uitoefenen, op allerlei gebied.

Bas Pantier is het schoolvoorbeeld van een computernerd. Alles wat er in zijn omgeving gebeurt, beredeneert en neemt hij in zich op als ware het bits, bytes en strings. Met zijn ongelofelijke ICT-kennis, is hij in staat nagenoeg alle menselijke invloed te integreren in ICT-processen. Van die kennis maakt Willem Hartma, eigenaar en CEO van WillHold, zoveel mogelijk gebruik. Pantier krijgt van hem opdracht om de administratieve en financiële beheersprocessen van al zijn bedrijven en onderdelen van WillHold, te automatiseren en dat op een wijze te doen waardoor alleen hij invloed op het resultaat kan uitoefenen.
Daarnaast leeft de rijke Hartma een turbulent leven. Tijdens een 3-daags teambuildingtraject wordt zijn lichaam, in een hotelsuite bungelend aan een touw, gevonden. Nadat zijn dood en de oorzaak is vastgesteld is het niet meer dan logisch dat de commercieel directeur, Olga ter Miert, de leiding van het concern op zich neemt, maar die logica wordt niet door iedereen gedeeld. Tevens bezit niemand de volledige autorisaties om het bedrijfssysteem te bedienen en is de naam van de systeemontwikkelaar en –bouwer, door Hartma angstvallig geheimgehouden.

‘Bot’ is in meerdere opzichten zeker geen standaard thriller te noemen. De kern van het verhaal bestaat uit een aantal technische aspecten waarvan de ICT wel de boventoon voert. Daarnaast zijn er zaken als vertrouwen en wantrouwen, misleiding en hebzucht en natuurlijk de onbedwingbare drang naar macht. Den Tex heeft aan deze aspecten meer dan voldoende aandacht besteed en ze naar behoefte geïntegreerd in het verhaal. Daarbij heeft de auteur op een treffende wijze zichtbaar gemaakt hoe het in het algemeen is gesteld met het gebrek aan kennis en de wil om te communiceren met medemensen door de bijna wereldvreemde diehard nerds. In de ‘echte wereld’ zijn er tientallen zoniet honderden voorbeelden te noemen waar de meer socialere types wel veel last van hebben.
En last hebben de lezers van ‘Bot’ ook zeker wel gehad met de wijze van denken, beredeneren en spreken door Bas Pantier. Stiekem is deze lezer wel benieuwd wie er bij de auteur voor deze rol als voorbeeld gold.
Voor de essentie van het verhaal is de rol van Pantier overduidelijk, realistisch en goed neergezet. Zijn a-sociale houding en gedrag veroorzaakte meer problemen voor hem dan het hem uiteindelijk hielp. Om dat gedrag te verwoorden in teksten die ook nog gelezen én begrepen moeten worden, is weer een andere zaak. De auteur is er volledig in geslaagd, voor deze lezer werkte het niet altijd even soepel. Maar dat is dan ook geen nerd….

Eindoordeel: 3 sterren

Spanning: 2 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 2 sterren