Ware gebeurtenissen die verwerkt zijn in een fictief verhaal. Je moet het maar kunnen. Simone van der Vlugt heeft na ‘De lege stad’ wederom een zeer realistische roman geschreven. Dit verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam en Delft tijdens de Gouden Eeuw, vanaf maart 1654 om precies te zijn. Vrouwen in die tijd waren in dienst van hun echtgenoot, familie of als huishoudster van een andere familie. Meer mogelijkheden waren er in die tijd niet. Met de keuze voor Catrijn als hoofdpersonage heeft Van der Vlugt een sterke en ondernemende vrouw als ‘leading lady’ voor dit levensverhaal gekozen. Catrijn is haar tijd ver vooruit, durft moeilijke keuzes te maken, heeft ambities en gaat conflicten niet uit de weg, ook al zijn ze allesbehalve alledaags. Zeer opmerkelijk in een streng gelovige omgeving waarin rolverdeling destijds geen punt van discussie was. De mannen hadden het voor het zeggen, punt. Toch weet moedige Catrijn haar weg te vinden, ze ondervindt wel veel tegenslag want het geluk staat bij lange na niet altijd aan haar kant. Maar dát menselijke aspect, dát authentieke maakt dit verhaal haast levensecht. Van der Vlugt heeft de gave om personages en hun situaties zo neer te zetten dat er geen twijfel bestaat of het ook werkelijk zo moet zijn geweest destijds. Haar research is duidelijk merkbaar en prachtig geïntegreerd in de verhaallijnen en betrokken personages. Wat het allemaal nog een tikje meer bijzonder maakt is dat ze bekende schildermeesters benoemt en als gewone mensen in die tijd hun plek geeft in het verhaal. De omgevingsschetsen, of ze nou op het water of op het land plaatsvinden zijn zo beschreven alsof je een schilderij van Rembrandt tot leven ziet komen. Je kijkt ineens heel anders naar de schilderijen van Johannes Vermeer, alsof je de taferelen ‘herkent’. Heel bijzonder. Ook dat oubollige Delfts Blauw bij grootmoeder op de kast komt ineens in een heel ander daglicht te staan, bijzonder toch?
‘Nachtblauw’ is een perfect gekozen titel voor dit fascinerende en prachtige verhaal. Een meer toepasselijke titel is na het lezen eigenlijk niet denkbaar, het heeft meerdere betekenissen die allemaal duidelijk worden. Het verhaal rondom het ontstaan van het, nu wereldberoemde, Delfts Blauw, is ronduit intrigerend. Het harde werken in het atelier, in de plateelfabriek, je ziet het zo voor je. Zó beeldend heeft Van der Vlugt het geschreven, de kunst komt tot leven. Daarbij is het erg interessant en overheerst niet alleen ‘de roman’ op zich. Nee, het feit dat onze Nederlandse geschiedenis tot in de kleinste zaken zo kan fascineren tijdens het lezen van een roman geeft dit boek een extra dimensie. Dat was bij ‘De lege stad’ ook exact zo, al waren daar alle omstandigheden totaal anders. Van der Vlugt blijkt dus een zeer begenadigd auteur, ook op het vlak van historische romans en dat verdient alle lof. Het kan niet anders gezegd dan dat dit ‘Nachtblauw’ een absolute aanrader is. Het is mooi, ontroerend, spannend, heftig, levensecht, beklemmend, interessant en daarbij onwaarschijnlijk prachtig beschreven.
