Geschreven bij De nieuwe tsaar
Het boek is alom aangeprezen. Op de voorkant prijkt een rode sticker dat het gaat om een 'episch boek' dat 'leest als een thriller'. Als ik de boekbeschrijving op de site mocht geloven is dit boek 'van groot belang voor iedereen die gefascineerd is door het verschijnsel Poetin'. De vraag wordt gesteld hoe Poetin toch zo mateloos populair kan zijn onder niet alleen nostalgische bejaarden maar ook onder jongeren.
één ding is zeker: het boek leest inderdaad als een thriller. Ik kreeg de pil binnen twee maanden uit. Maar inhoudelijk is me de zo genoemde biografie van Poetin erg tegengevallen. Zoals de boekbeschrijving al had kunnen vermoeden bleek Myers al voor de helft van het boek een felle Poetincriticus. Het boek is doorspekt met opinie en ik vind de schrijver zeer suggestief. Neem de volgende zinnen: "deze nieuwe generatie oligarchen droeg het stempel van Poetin: ze waren bits, kleurloos, achterbaks, en vooral intens loyaal aan de man die hen omhoog had getrokken (blz 342)" en "we zien een grotere en grotere minachting voor de eerste beginselen van het internationaal recht (365)" en "Poetin voelde naar verluidt een welhaast fysieke weerzin voor Janoekovitsj (blz 511)" en "Poetin had in de waan verkeerd dat hij door de president af te kopen ook het volk had afgekocht zoals hem dat in Rusland al 14 jaar was gelukt (522)" en "inmiddels was het heel moeilijk geworden om vol te houden dat het Poetintijdperk niet droop van het bloed van zijn felste tegenstanders (blz 545)" en nog vele andere voorbeelden. Tegen het einde van het boek stond me deze suggestieve schrijfstijl dusdanig tegen dat het me moeite kostte het boek uit te lezen. Van de geprezen veelvuldige tekstverwijzingen (inderdaad bevat het boek meer dan 50 pagina's aan noten) ben ik weinig te spreken. Meer dan de helft van de noten bereffen verwijzingen naar kranten (waarvan de meeste naar de New York Times waar de schrijver al jaren als correspondent voor werkt). Ik vind dit geen juiste verwijzingen, ik wil bronnen, en een krant is mijns inziens geen bron, maar kan net zo goed op opinie gestoeld zijn.
Al met al ben ik erg teleurgesteld in het boek. Ik had meer willen weten over de motieven van Poetin, zijn wijze van denken, zijn idealen, de redenen van zijn beleidskeuzes. Waarom is hij zo populair onder het gewone volk, wat zegt dat gewone volk? Laat me zelf mijn mening vormen. Dit boek is te zeer gekleurd en bevestigt wat dat betreft alleen maar Poetins stelling over VS-propaganda. Jammer.