De Amerikaanse prinses

Geschreven bij De Amerikaanse prinses

Met een leeg gevoel las ik "De Amerikaanse prinses" uit. Al staat het boek vol interessante geschiedkundige wetenswaardigheden, de hoofdpersoon blijft een vreemde. De lezer beziet haar leven van een afstand, loopt met haar op, maar niet als intieme vriendin, noch als psycholoog.
Ik had gehoopt kennis te maken met een inspirerende vrouw, inzicht te krijgen in haar bron van innerlijke kracht van waaruit zij keer op keer haar leven weer oppakt. Het beeld dat echter langzamerhand ontstaat is er een van een vrouw met sociale ambities, voor wie het vergaren van bezit en sociaal aanzien leidraden zijn in haar leven.
De schrijfster probeert haar af te schilderen als begaan en betrokken, een zelfstandige vrouw. Als lezer bekruipt mij steeds meer het gevoel van een berekenende vrouw die kiest voor strategische mannen en vlucht in een eigen 'droomwereld' waarin zij haar dominante moederlijke gevoelens via haar protégés kwijt kan.

Wellicht is mijn teleurstelling terug te voeren op het feit dat ik meende een literaire roman te lezen over het leven van een "uitzonderlijke vrouw" met "moed". Wat ik echter las was veeleer een enigszins afstandelijke biografie voorzien van historische schetsen.

Geschreven bij De Amerikaanse prinses

Er is duidelijk veel research gepleegd voor dit boek dat het lange leven van een bijzondere vrouw beschrijft. In dat opzicht is het een boeiend tijdsbeeld. Ik mis echter de persoonlijke emoties van de hoofdpersoon en kon me daardoor slecht verplaatsen in de motieven van haar handelen. Boeiend boek, mAar toch enigzins teleurstellend.

Voor degenen die al eerder hebben gesmuld van Annejet haar boeken, is De Amerikaanse Prinses een must om te lezen. We komen niet bedrogen uit, De Amerikaanse Prinses leest als een trein, een spannende roman waarvan je weet maar ook voelt dat het allemaal klopt en op ware feiten rust. Naast het boeiende en dramatische levensverhaal van Allene Tew, geeft het en passant een stuk geschiedenis weer over met name de Amerikaanse samenleving van pakweg 1870 tot 1950. Ook qua economie kun je leren dat de financiële zeepbellen in de financiële wereld, niet een verschijnsel van de laatste tijd is. Wat Joris Luyendijk beschrijft in Dit kan niet waar zijn, is een logisch vervolg op het kapitalistische systeem in de VS, GB en in iets mindere mate in NL. De derde laag in het boek geeft een wijze filosofische levensles weer, waar we ons in de huidige hysterische samenleving eens aan zouden moeten spiegelen.