Geschreven bij Kapot
Kapot bestaat uit 43 korte, snelle hoofdstukken, afwisselend geschreven vanuit broer en zus, Thijs en Julia Lankhorst.
Carry Slee heeft een duidelijke, makkelijke en beschrijvende schrijfstijl, welke uitstekend aansluit bij de jonge doelgroep. Haar schrijfstijl is confronterend en raakt. Ze beschrijft het verhaal vanuit de belevingswereld van de jonge Julia en Thijs.
De vijftienjarige Thijs en de veertienjarige Julia Lankhorst zijn broer en zus. Muziek is hun grote passie, ze zijn beide erg muzikaal. Hun grote droom is doorbreken met Vuurwerk, de band waarin ze samen spelen.
Julia en Thijs hebben een hele sterke band, iets wat je van hun ouders helaas niet meer kan zeggen. Ooit hielden ze van elkaar, tegenwoordig maken ze alleen nog maar ruzie. Het is bijna iedere dag raak, ze maken ruzie om alles. Het wordt steeds heftiger, het lijkt wel alsof er nooit meer een einde komt aan al die stomme ruzies, die alles verpesten.
Er hangt een gespannen sfeer in huis, Julia en Thijs lopen op hun tenen, de druk op hun schouders wordt steeds groter. Julia kan zich niet meer concentreren op school, het regent onvoldoendes. Ze zijn doodsbang, gaan hun ouders scheiden?
Diep in hun hart willen ze niets liever dan dat alles weer normaal wordt, zoals vroeger. Maar tegelijkertijd willen ze ook dat de rust terug komt in hun leven. Hoe kan het dat de twee mensen van wie ze het allermeest houden, elkaar haten en elkaar de oorlog hebben verklaard? En niet meer dezelfde liefde voelen, die zij wel voelen?
De verhaallijn en karakters zijn erg goed uitgewerkt. Carry Slee is onder de huid van haar karakters gekropen en heeft deze zeer levendig neer weten te zetten. Ze heeft zich enorm ingeleefd in de jonge Julia en Thijs en al hun zorgen, verdriet en pijn, heel voelbaar beschreven. De woede, machteloosheid, de leegte en eenzaamheid, het in de steek gelaten voelen, verraad. De schrijnende, gecompliceerde thuissituatie waarin zij noodgedwongen zijn beland. Door hun ouders werden zij in deze situatie gedwongen, zelf hebben zij hier niet om gevraagd en willen niets liever dan dat alles weer wordt zoals het vroeger was. De herinneringen aan vroeger, de goede oude tijd, waarin ze nog gelukkig waren als gezin. De verscheurdheid en het enorme verantwoordelijkheidsgevoel van de tieners, de zorgen die een kind helemaal niet hoort te hebben. Redt mijn moeder het wel? Mag ik nog wel van mijn vader én mijn moeder houden, ook al hebben ze elkaar pijn gedaan? De ouders die hun kinderen in hun ruzie en machtsspel betrekken, en hun kinderen claimen en tegen de andere ouder op proberen te zetten, manipulatie ten top. Kinderen zijn loyaal aan beide ouders, houden van hen allebei, kiezen tussen je ouders is dan ook onmogelijk. Kinderen scheiden niet, maar staan er wel tussenin, houdt ze buiten de ruzies, dit mag je niet van ze vragen, zij zijn onschuldig.
Naast het heftige thema, ontbreekt de liefde, verliefdheid, vriendschap, natuurlijk ook niet in het verhaal.
Ongeveer één op de drie huwelijken strandt in Nederland. Tijdens een scheiding komt er enorm veel op je af, wanneer er dan ook nog kinderen in de strijd betrokken zijn, dan is het drama helemaal compleet. Iets wat helaas veel kinderen over de hele wereld mee moeten maken. Carry Slee geeft met Kapot een kijkje in hun wereld, de wereld die zich achter gesloten deuren afspeelt. Kapot heeft een actueel aangrijpend thema, welke op zeer realistische wijze is uitgewerkt, te begrijpen voor iedereen. Dit is hoe het gaat, dit gebeurt in het echte leven ook, de grimmige sfeer, de andere kant van de liefde, het getouwtrek om de kinderen, is uitstekend weergegeven. De impact op het leven van de kinderen, de verscheurdheid, mag ik nog wel van pappa én mamma houden? Ik vind Kapot erg indrukwekkend, het heeft me echt geraakt en kwam voor mij heel dichtbij.
Kapot, de andere kant van de liefde, actueel aangrijpend thema op zeer realistische wijze uitgewerkt, op naar de volgende boekverfilming, aanrader!
