Hoewel hij zich met de zoektocht naar Hans van Helden zich op glad ijs begeeft - gezien het karakter en de 'schuwheid' van de hoofdpersoon - lukt het de schrijver toch om via de vele omwegen en personen, uiteindelijk bij de meest markante schaatsers die Nederland heeft gekend te komen. Hij volgt daarbij steeds zijn eigen lijn, beschrijft op makkelijke, toegankelijke wijze het verhaal. Er wordt een prachtig verhaal geschetst van de droom van een Brabants jongetje om ooit de schaatstop te halen en daar eigenlijk alles voor over heeft, zelfs het leven in toch wel bizarre omstandigheden en zonder de nodige financiën. Het schetst een mooi beeld van de eigenzinnige schaatser die weinig bereid is tot compromissen en dus dicht bij zichzelf blijft. Authentiek en, wat tegenwoordig als 'out of the box' denkend en werkend zou kunnen worden omschreven. Dat hij zichzelf daardoor ook tegenwerkt, en tegengewerkt wordt, is tekenend voor het politieke krachtenspel wat je tegenwoordig veelvuldig ziet. Het is een kunst om dicht bij jezelf te blijven, en als je dat doet werkt dat veelal niet in je voordeel, oals bij hans van Helden het geval is. Dat hij juist ook daaruit weer de kracht en inspiratie vindt om toch maar steeds weer door te gaan, tekent deze ware maar eigenzinnige sporter. Het verhaal wordt van alle kanten belicht, en de schrijver weet toch objectief te blijven en geen vooringenomen standpunten en oordeel te vellen.
Ik vond het een heerlijk boek om te lezen, soms als een schelmenroman, dan weer als pure sportlectuur, en zeker ook inspirerend, door te staan voor je principes, waar en wanneer dan ook, maar dat je soms - zoals in samenlevingen nodig - water bij de wijn moet doen (hoe jammer dat soms ook is).
En ik kreeg er bijkans zin in om de 'stoute schaatsen' aan te trekken.....