Als ik de boeken van Eckhart Tolle lees of zijn lezingen bekijk op dvd of Youtube, word ik altijd weer geraakt door zijn uitspraken. Ze tillen me uit boven m’n alledaagse gedachten en geven me een besef van innerlijke rijkdom en vrijheid van een diepe niet te verwoorden zin van het bestaan. In Opvoeden in het Nu vind ik een weerklank van dezelfde bemoedigende boodschap, diezelfde vrijheid en innerlijke rijkdom. Kinderen zijn een geschenk van het leven aan ons ouders. En wij zijn er voor hen, zodat zij zelf weer het leven kunnen schenken aan hun kinderen. Daarbij – en dat is ook een belangrijke les van dit boek – gaat het er niet om wat we hun materieel allemaal kunnen meegeven, maar wie we zijn in relatie met hen. Aan dat zijn met onze kinderen kan dit boek een belangrijke bijdrage leveren.
Als we beseffen hoeveel er mis zou kunnen gaan bij het opvoeden van kinderen, zouden we soms willen dat er een opleiding was voor ouders, een soort school waar je wordt klaargestoomd voor het ouderschap. Het is verleidelijk om te denken dat als je maar genoeg kennis hebt, dat je dan ook weet hoe je het ouder-zijn aan moet pakken. Dat dit niet zo is, kunnen we elke dag om ons heen ervaren.
Zelf als ouder of in onze omgeving zien we hoe we soms worstelen met de opvoeden van onze kinderen, of we nu hoog- of laagopgeleid zijn, veel of weinig kennis hebben over opvoeden.
Het bijzondere van Opvoeden in het Nu is – en dat is tevens de link met de ideeën van Eckhart Tolle – dat het in dit boek niet in eerste instantie gaat om een handleiding voor het omgaan met je kinderen. De essentie is dat je je ervan bewust wordt wat je aan het doen bent als je samen met je kinderen bent. Je kinderen spiegelen in feite wie en hoe je bent. En vooral hoe bewust je in het Nu bent.
Susan Stiffelman laat prachtig zien hoe we van onze kinderen kunnen leren in het Nu te zijn, los van ons verhaal over hoe de dingen moeten gaan of zijn. Pas in dat Nu kunnen we onze kinderen zien als wie ze echt zijn en dus niet als het projectievlak van onze eigen niet-uitgekomen ambities of dromen. Pas in het Nu kunnen we ook de oprechte ouderliefde voelen, los van onze eigen ego-behoeften. Zo wordt ouderschap een oefening in bewust zijn, in loslaten van het ego, in onvoorwaardelijke liefde. Eindelijk een normaal boek over opvoeden en zonder dat ik een ploetermoeder wordt genoemd o.i.d.
