Geschreven bij Turbulentie
Het eerste wat ik dacht toen ik dit boek in handen kreeg was iets in de zin van 'dit zal wel weer een simpele chicklit zijn, weinig diepgang, gewoon puur vermaak voor de zomer.'
Boy... Wat had ik het mis!
Turbulentie begint rustig en eventjes denk je dat je inderdaad aan een boven geschreven soort boek begint, maar al snel vormt het verhaal zich op zo'n manier dat je eerste idee compleet vervaagd.
Dit boek sleept je mee door een trieste gebeurtenis waarin familie centraal staat; zussenband, moeder/dochter, tante/neefje.
Het verdriet, de strubelingen met een vierjarig kind, je baan. De zekerheid die je ontglipt.
Het boek wist me diep, heel diep te raken. Gewoon, omdat het niet zo'n standaard verhaal is. Hoewel het een chicklit is, vind ik dat het dieper gaat dan dat. Hier word een serieus onderwerp prachtig verweven in een verhaal, zonder dat het echt té zwaar word. Dat komt mede door de fijne humor die op de zware, trieste, momenten die er in zijn verwerkt.
Het serieuze onderwerp blijft centraal staan, maar je krijgt er geen akelig gevoel van en het blijft een geweldig boek om in de zomer te lezen.
Mijn complimenten voor de schrijfster!
