Doorbreek wantrouwen en politieke spelletjes is een lastige titel voor een boek dat heel makkelijk leest.
Het gaat over de drijfveren van mensen en hoe een disbalans daartussen leidt tot problemen. Te veel behoefte aan aanzien en te sterke gerichtheid op persoonlijk succes, leidt tot onecht gedrag (en daardoor tot spelletjes en wantrouwen). Volgens de schrijver leidt het uiteindelijk ook tot een steeds sterkere maatschappelijke tweedeling, een tikkende tijdbom. In het boek pleit Eleveld voor een alternatief voor het Angelsaksische model van aandeelhouderswaarde, gebaseerd op geluk in plaats van geld.
Uiteindelijk is het boek toch vooral een psychologische kijk op de processen in organisaties (vooral grote bedrijven). Het beschrijft de spelletjes in de top en de tredmolen van werk, waar veel mensen in gevangen zitten. Door te rade te gaan bij wat je echt nastreeft, kun je die tredmolen doorbreken. Dit maakt de organisatie beter en jezelf en anderen gelukkiger.
Hoewel de schrijver in het voorwoord zegt dat het een idealistisch boek is, is het juist heel realistisch. Hij laat zien de wereld van grote bedrijven zelf heel goed te kennen en weet hoe het toegaat bij de directies van die bedrijven. Juist door de diverse voorbeelden en de relativerende beschrijvingen, is het boek zo overtuigend. En het zet echt aan tot reflectie.
Het hele boek is boeiend, alleen het laatste hoofdstuk (over teams) vond ik wat minder.