Geschreven bij LEEF!
Tussen de door ons te analyseren en te becommentariëren ‘echte’ literatuur lassen Sanne en Ger, die voor onze leesclub ritme en tensie bepalen, geregeld een intermezzo in. Dan gaan we met z’n alleen ‘vreemd’ met iets totaal anders. Iets luchtigs meestal, iets zonder om onze aandacht schreeuwende stilistische brille of grammaticale eigenzinnigheden. Maar waar ze nú mee aankwamen... 64 kopieën werden onder ons verspreid.
Wát een verhaal...
Iets totaal anders, ja. Niet dat dit boek niet goed zou zijn geschreven, integendeel. Maar het is een andere vorm van emotie, wérkelijke emotie, die de schrijfster, anders dan bijna alle andere auteurs, hiermee bij ons wist op te roepen. En het is vooral een andere vorm van psychisch kapitaal dat zij met ons wilde delen. Laura Maaskant heeft door ultra-positief denken de meest vreselijke narigheid tot een bijzondere vorm van rijkdom weten te maken! Uitroepenteken erachter, jazeker. Laura Maaskant, spiritueel alchemist. Geen van ons die er ook maar een seconde over dacht dit boek terzijde te leggen.
Laura Maaskant heeft ons, met onze (vinden we allemaal van onszelf) fysieke onvolmaaktheden, met onze (vinden de meesten van ons) instabiele carrière- en pensioenverwachtingen, met onze (vinden niet te weinig van ons) relatieprobleempjes, met de ons opgelegde werkdruk en dreigende burn-outjes, met onze ontevredenheid over onze fiscale verplichtingen, enzovoorts, enzovoorts, leren genieten van de SCHOONHEID van het NU.
Genieten van de SCHOONHEID van het NU. Een van de meest belangrijke levenslessen kwam tot ons via het toetsenbord van nota bene een stervende jonge vrouw...
Je hebt een nieuw soort relativeringsvermogen in ons losgemaakt, Laura. Een nieuw besef. Je hebt ons heel veel over onszelf geleerd. Wijsheden die ’s werelds Grootste Filosofen nauwelijks onder woorden hebben kunnen brengen. Diep en díep RESPECT voor jou!