Voor de schoolbibliotheek schafte ik dit boek van Selma Noort aan, over de watersnoodramp van 1953.
Een prachtige cover, aantrekkelijk met een mooi lettertype. Op de cover een huis wat in het water staat, een bootje met mensen en iemand die in de dakgoot staat. Een boek wat je meteen zou oppakken in de boekhandel.
Winnaar van de Thea Beckmanprijs en een vermelding Met vlag en wimpel 2016.
1 februari, 65 jaar geleden dat de watersnoodramp dood en verderf zaaide. In dit boek, De zee kwam door de brievenbus, wordt dit heel duidelijk beschreven voor kinderen.
Korte hoofdstukken en een duidelijk lettertype maakt dit boek tot een perfecte roman cq studiemateriaal over de ramp. Emotioneel, maar niet TE en in zeer begrijpelijke taal, komen kinderen te weten wat er die dagen gebeurde. Het is overtuigend beschreven waardoor je je makkelijk kunt inleven in het verhaal. Vooral het jonge meisje wat het vertelt in de ik vorm, spreekt aan.
De gewone dingen die kinderen belangrijk vinden, een poes die kopjes geeft, een konijn in een hok, touwtje springen, ook dit komt aan bod. Dit, maar ook de dood.
Iets groots en zwaars kwam dichterbij en bonkte tegen ons huis. Ik zag eerst niet wat het was. Pas toen het verder dreef zag ik dat het een dood paard was.
Achter in het boek staat nog een beschrijving van de watersnoodramp en de Deltawerken. Ook vind je er en nog een aantal foto’s van de personages van 1953.
Voor mij een mustread voor de schoolbibliotheek en zeker voor kinderen om te lezen en te begrijpen wat er toen gebeurde. Want door dit verhaal wordt het heel duidelijk waarom de Deltawerken zijn gebouwd.