Geschreven bij Het meisje in de trein
Onbegrijpelijk dat dit boek nog zoveel goede recensies krijgt, en al even onbegrijpelijk dat zoveel mensen het nog spannend vinden. Ik vond het niet om door te komen, zo saai. Alle hoofdpersonen zijn bijzonder onsympathiek, het "meisje in de trein" is een dik drankorgel dat eindeloos zit te zeuren, andere mensen voortdurend lastigvalt en de ene stommiteit na de andere begaat en vrijwel continu alcohol tot zich neemt. Maar de andere vrouwen zijn nauwelijks beter en de stukken vanuit hun perspectief geschreven klinken exact hetzelfde als die van het drankorgel, wat gewoon slecht schrijverschap is.
Overigens zijn die verschillende perspectieven als dagboeken geschreven, wat feitelijk onzinnig is als je het verhaal verder leest. De twee mannelijke hoofdpersonen zijn al even onsympathiek, gewelddadig, achterdochtig, leugenachtig. Uiteindelijk is de enige ietwat normale persoon de hospita van het drankorgel, maar die wordt ook steeds minachtend beschreven.
Het slot was helemaal geen verrassing, die ontknoping lag zo voor de hand dat je denkt dat er nog een "twist" zal komen, maar nee hoor, alles gebeurt precies zoals te voorzien was.