Geschreven bij Alles is zoals het zou moeten zijn
Dit boek lijkt wel geschreven met het oog op een gewenste verfilming, alles is filmisch (in stromende regen iemand zoeken, het plot an sich, overdreven reacties zoals stukslaan eigendommen). Verder was het verhaal flinterdun en vanaf hoofdstuk één voorspelbaar. De grapjes zijn van het kaliber too much en óver het randje van irritant, alsof de schrijfster zich wil etaleren als intelligent, kek en grappig. Het gedweep met de Taga-bike en het Emma Kinderziekenhuis en het gepreek over dat laatste en hun goede werk was voor mij te veel collecteren en vriendjes pleasen en daardoor een regelrechte turn off.
De zinnen liepen lekker hoor, maar het plot is te cliché, de hoofdpersonen te mager en hier ook weer te cliché en het verhaal kabbelde maar door met zeker 100 pagina's te veel. Gezien bovenstaande ben ik ervan overtuigd dat een debutant zonder naam en status dit boek nooit zo gepubliceerd had gekregen.
