Bezeten stad

Geschreven bij Bezeten Stad

Dit is één van de meesterwerken van Stephen King! Dit boek verveelt op geen enkele bladzijde. Je blijft maar doorlezen omdat je gewoonweg wilt weten hoe het verder gaat. Wat gebeurd er nu? Wie wordt het volgende slachtoffer? Je leeft gewoon mee in het pakkende verhaal rondom Ben Mears die terugkeert naar zijn geboorte stad om inspiratie op te doen om een boek te gaan schrijven. Ik las dit boek in de trein naar school. En ik heb al heel vaak mijn halte gemist omdat ik gewoon niet kon stoppen met lezen.

Geschreven bij Bezeten stad

Als mensen aan King denken, denkt men vaak ten onrechte aan pure horror. King zou schrijven over gekke dingen die nergens op slaan, niets met de werkelijkheid te maken hebben en bijzonder vergezocht zijn.

Zit hier een kern van waarheid in? Misschien. Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken. In mijn ogen is King niet de meester van horror: King is meester van het beschrijven van horror. Ook in Bezeten Stad zit de horror voornamelijk tussen de regels in en staan, zoals altijd bij King, niet de horror, maar de personages centraal.
In grofweg de eerste honderdvijftig pagina's beschrijft King op fenomenale wijze het plaatsje Jerusalems Lot en vooral de mysteries die bij het plaatsje horen. Dat bijzondere gebouw op de heuvel staat daarbij centraal.
Maar daarna begint de actie echt. Het stadje komt in een neerwaartse spiraal terecht. Meer en meer mensen verdwijnen om nooit meer terug te komen. Met enkele bijzonder beklemmende passages bezorgde King mij kippenvel. Met het einde, waar King vaak moeite mee heeft, kon ik prima leven.

Het enige minpunt is dat King wel heel erg trouw blijft aan de vampieren folklore. Daar had hij mijns inziens best meer een eigen sausje overheen kunnen gooien. Wat over blijft is een bloedstollend verhaal met interessante personages die bijna aaibaar zijn. Een absolute aanrader!
Bovendien bevat dit boek nog enkele extraatjes!

Geschreven bij Bezeten Stad

Dit is dan niet het beste werk van Stephen King en dat komt met name omdat het verhaal wat traag op gang komt. toch weet King goed te boeien en blijft dit verhaal tijdloos. In de huidige tijd, waarin erg veel vampierverhalen worden uitgebracht is dit zelfs een verademing te noemen. De vampier was nog een slecht en sluw wezen zoals het bedoeld was. niet terugrefererend aan het beeld dat in eerste instantie door Bram Stoker of Anne Rice, beide overigens uitstekend in dit genre, is neergezet. Slecht is hierin puur slecht en goed is eigenlijk toch niet zo goed als tegenover slecht zou moeten staan in zo'n verhaal. dit blijft het geheel boeien. iedereen kan het overleven, niemand kan het overleven. King zorgt er voor dat je geen zekerheid hebt op een goede afloop en dat is wat dit boek goed maakt. Niet voor de ongeduldige lezer die bloederige actie wil, maar voor de genieter van opbouwende sfeer en intense gruwelmomenten.