Foundation

Geschreven bij Foundation

Deze review hoort eigenlijk bij een 15-tal boeken te staan, maar gezien de “Foundation” het eerste was komt hij hier te staan. Al op de lagere school was ik gefascineerd door de eerste drie Foundation-boeken, namelijk “Foundation”, Foundation and Empire” en “Second Foundation”. Later kwam ik erachter dat er nog veel meer boeken waren en tot op heden is dit HET ongeëvenaarde epos in de SciFi wereld. Ik snap dan ook niet dat van Asimov (op “I, Robot” na, eigenlijk alleen maar een verzameling van korte verhalen) niets op het witte doek verscheen...
Een zodanig geweldig verhaal moet men overigens naar mijn mening in de originele taal lezen, om werkelijk in z'n totaliteit ervan te kunnen genieten.

Wie ook wil duiken in de wereld van de Foundation, het Galactic Empire en Asimovs Robots is eigenlijk al verplicht om (in deze volgorde) eerst de robot verhalen te lezen: “I, Robot”, “The Caves Of Steel”, “The Naked Sun”, “The Robots of Dawn” en “Robots and Empire”.
Dan komen de verhalen over het Galactic Empire, zijnde “The Stars, Like Dust”, “The Currents of Space” en “Pebble in the Sky”.
Tot slot mag men dan eindelijk aan de Foundation Saga beginnen, namelijk met “Prelude to Foundation”, “Forward the Foundation”, “Foundation”, “Foundation and Empire”, “Second Foundation”, “Foundation's Edge” en last but not least de conclusie met “Foundation and Earth”. Een klein tipje van de sluier: ook al speelt “Foundation and Earth” meer dan 20 000 jaar na “I, Robot” wordt er nog over Susan Calvin gesproken...

Asimov pakt maatschappelijke, politieke en andere problemen uit zijn tijd op – die voor een groot deel ook nog in de hedendaagse wereld van toepassing zijn – en weet alles in een (ofwel meerdere) uiterst spannend verhaal(en) te verpakken waar men nooit genoeg van kan krijgen. Ik zelf heb alle boeken dan ook al 3 keer gelezen en ben er ook absoluut nog niet klaar mee!
Je zult absoluut niet teleurgesteld worden!

Geschreven bij Foundation

Bijna zestig jaar geleden schreef Isaac Asimov een verhaal voor een van science fiction tijdschriften die toen werden uitgegeven. Hij beschreef de teloorgang van een onvoorstelbaar groot galactisch rijk bestaande uit 25 miljoen planeten (hoezo groots denken?), allemaal bewoond door mensen. Het rijk wordt bestierd vanaf Trantor, waar 40 miljard ambtenaren hun werk doen. De neergang is onafwendbaar, maar de periode van woestenij en anarchie kan beperkt worden tot dertigduizend jaar, zo is uitgerekend.

De held van dit verhaal is Hari Seldon, die de wetenschap van de psychohistory heeft ontwikkeld. De onderliggende gedachte van dit veld van kennis is dat het gedrag van de mensheid statistisch kan worden voorspeld op basis van de wet van de grote getallen. Goed ontworpen ingrepen kunnen de geschiedenis – ook de toekomstige – bijsturen teneinde het galactisch imperium zo snel mogelijk weer op te bouwen. Deze ingrepen worden gedaan door een select gezeldschap dat zich bevindt op een planeet aan de rand van het rijk. Dat gezeldschap wordt de ‘Foundation’ genoemd.

Het idee van Asimov – zelf een chemicus – dat er patronen kunnen worden ontwaard in ogenschijnlijke chaos is eigenlijk systeem dynamica avant-la-lettre! Ook daar gaat het over complex gedrag waaraan patronen ten grondslag liggen. Ook daar gaat het over kleine ingrepen die, mits goed ontworpen, grote gevolgen kunnen hebben. Het klappen van de vleugels van een vlinder bij Brazilie die een storm in de Chinese zee kunnen veroorzaken.

Asimov heeft het verhaal uitgewerkt tot dit boek. Hoewel niet verheffend vind ik het zeer onderhoudend. Het bleek het begin te zijn van een hele reeks boeken waarin Hari Seldon optreedt en waarin steeds nieuwe lagen worden blootgelegd. De hele serie vind ik fantastisch in elkaar zitten. Na de dood van Asimov hebben andere schrijvers de reeks uitgebreid en is het zelfs gekoppeld aan zijn robotverhalen. Liefhebbers van science fiction kunnen niet om de foundation serie heen!

Zeer goede printkwaliteit. Mooi verhaal.

Alleen jammer dat ergens een maatpak beslist heeft om de cover te ruïneren met een lelijke, onverwijderbare, op de cover geprinte advertentie voor apple tv+. Pak dan toch een sticker, man.