Geschreven bij IJsprinses
Het debuut van Camilla Läckberg speelt zich af in het kleine, Zweedse plaatsje Fjällbacka. De in scène gezette zelfmoord van Alexandra Wijkner zorgt voor oproer bij zowel de plaatselijke bevolking als de politie. Agent Patrik Hedström worstelt om de moord op te lossen, en tegelijkertijd zijn privéleven weer de goede kant op te sturen na een nare scheiding. Een opbloeiende relatie met Erica Falck brengt nieuw licht in zijn leven, hoewel de moord tot op het eind onoplosbaar lijkt...
Prachtig debuut van een veelbelovend schrijfster! Ik heb hiervoor Steenhouwer gelezen, en daaruit bleek dat de Läckberg nog meer in haar mars heeft, maar desalniettemin vond ik dit een zeer geslaagd begin van de serie over Patrik Hedström en intimi. Wat mij betreft zit de grote kracht van de auteur in haar kunst alle personages echt te maken. Iedereen krijgt zijn eigen verhaal. Of het nou degene is die de moord ontdekt, of een oude schoolmeester van het slachtoffer: Läckberg is niet zuinig met het uitdelen van psychologische gebreken zoals dwangneuroses en ongelukkige huwelijken. Niet alleen de figuranten in het verhaal, ook de daadwerkelijke hoofdpersonen worden niet gespaard. Er wordt een prachtig beeld geschept van echte mensen, die niet alleen heldhaftig een moord oplossen, maar ook eenzaam en ongelukkig in de liefde zijn en zelfs uiterlijke tekortkomingen vertonen! De vraag rijst of Läckberg niet iets te ver gaat met het 'vermenselijken' van de figuranten. Het boek eindigt met de seniore Eilert, de man die Alexandra dood aantrof, die zijn vrouw na vijftig jaar huwelijk verlaat om naar Spanje te verhuizen. Leuk detail, maar waarom krijgt hij de eer het boek af te sluiten? Wat mij betreft hadden hoofdpersonen als Patrik of Erica deze taak meer verdiend.
Het is al eerder gezegd dat dit nieuwe Zweedse talent behalve ingewikkelde moordzaken, ook veel aandacht besteedt aan het privéleven van de hoofdpersonen. Zo zien we in IJsprinses hoe Erica en Patrik verliefd worden en een stel vormen. Persoonlijk vind ik het erg leuk dat zware thema's als misbruik en tienerzwangerschap (of moet ik zeggen kinderzwangerschap?) worden afgewisseld met iets lichters als romance. Een klein minpuntje vond ik het feit dat deze romance op een bepaald punt iets werd afgeraffeld. Tijdens het eerste afspraakje van Erica en Patrik wordt duidelijk vermeld dat hij haar nog niet wilde kussen. Het daaropvolgende etentje gebeurd dat wel, en gaan de twee meteen niet één, maar vijf keer in een nacht met elkaar naar bed. Jammer, want het paste niet in het tempo van de rest van het verhaal. Läckberg had haar hoofdpersonen op dit front wel iets meer tijd mogen gunnen.
De rest van het aangrijpende plot verdient alle lof. De personages zijn goed uitgewerkt en staan mooi in verband met elkaar. Het is tot op het laatst onvoorspelbaar, en 'moeilijke' thema's als incest en verkrachting worden niet geschuwd om de tere zieltjes te behagen. IJsprinses durft de mens te tonen met het egocentrisme dat nou eenmaal soms in ons schuilt. Mensen als de familie Lorentz en Carlgrens gaan tot het uiterste om de schone schijn op te houden.
Camilla Läckberg schrijft op een manier die puur is. Ze spaart niets en schept soms een bitter beeld van de wereld. Toch slaagt zij erin ons haar boeken te laten eindigen met een glimlach omdat er in de meeste mensen gelukkig ook mooie dingen zitten. Bij haar overheerst rechtvaardigheid, eerlijkheid en bovenal de liefde. Vier sterren van mij!