Geschreven bij Pogingen iets van het leven te maken
Het gebeurt me zelden dat ik keihard zit te lachen terwijl ik een boek lees, maar dit boek heeft het voor elkaar gekregen; en niets eens, maar voortdurend. Wat een onwijs grappig verhaal, zogenaamd verteld door een bejaarde meneer die in een verzorgingshuis woont. Niets menselijks is hem vreemd, en dat is enerzijds logisch, maar biedt anderzijds een heel verfrissende blik op de 'groep' bejaarden, die toch nogal eens weggezet wordt in onze maatschappij. Het boek is verder heel actueel, in 2014 geschreven, en gaat in op de actuele ontwikkelingen in de zorg: geld boven zorg en alleen maar bezuinigingen wat de klok slaat. Waar de bejaarden in 'zijn' tehuis zich - soms volkomen onterecht, want dan betreft het hen helemaal niet eens - zorgen over maken. De beste vriend van de hoofdpersoon is een nog grotere belhamel dan hijzelf, en met zijn hond Mo (van Mohammed) zet hij iedereen op het verkeerde been. Om zich daarna weer meteen te gedragen als een doodnormale bejaarde, de onschuld zelve. Origineel, heel vlot geschreven (hoewel de eindredactie hier en daar wel een paar kleine slordigheidjes heeft laten zitten), zowel voor jezelf als om cadeau te doen een aanrader!