VOORAF:
Toen ik de anime van No Game No Life had gezien was ik meteen verkocht, daarom wilde ik ook graag het originele materiaal lezen. Echter... Toen ik dit boek bestelde had ik verwacht dat ik een manga verzie van No Game No Life vol.1 zou krijgen maar het bleek een light novel (boek met plaatjes) te zijn. Toch was ik redelijk verrast hoe goed dit boek eigenlijk was.
HET VERHAAL
Het verhaal van het boek neemt ongeveer plaats tussen aflevering 1 en aflevering 3/4 van de anime. het plot van het boek gaat over een oudere broer (Sora) en zijn jongere zus (Shiro). Sora en Shiro doen niks anders dan de hele dag gamen. gelukkig zijn ze heel er goed in gamen, zo goed zelfs dat ze over de hele wereld bekend staan onder hun online alias Blank (" ").
Hun succes in het spelen van games word op een gegeven moment opgevallen door iemand die hun uitdaagt voor een simpel potje schaken. Nadat Sora en Shiro ook dit spel winnen worden ze op vreemde wijze geteleporteerd naar een andere wereld genaamd: Disboard. In Disboard worden alle conflicten in de wereld (hoe klein/groot ook) beslist door het spelen van spelletjes. Sora en Shiro hebben nog nooit een keer een spel verloren (behalve tegen elkaar). Ze hebben ook totaal geen behoefde om te verliezen in de nieuwe wereld waar ze zijn, dus blijven ze gamen. Hun inzet van de spelletjes worden telkens hoger en de steeds beloningen ook.
Hun doel is de god van Disboard (degene die hun naar die wereld heeft gebracht) uit te dagen voor een laatste game. maar om dit te mogen doen moeten ze eerst alle andere rassen verslaan die leven in deze wereld, dit varieërd van engelen tot elven.
DE PERSONAGES
Sora: Sora is het hoofdpersonage van het boek. Hij heeft de meeste tekst en komt ook met de meeste strategiën over hoe hij en Shiro gaan winnen.
Shiro: Shiro is de jongere zus van Sora. Ze is heel erg slim zoals vaak in het boek beschreven staat maar zegt vrij weinig, dit komt omdat ze aniti-sociaal is. haar dialoog bestaat ook vrij veel uit "...".
Steph: Steph is de princes van het mensen koninkrijk en karakter dat ik niet erg fijn vind om te hebben in het verhaal, niet om haar persoonlijkheid maar om de rol die ze heeft in het verhaal. Als je 2 karakters hebt in een boek die slimmer zijn dan iedereen heb je een soort "uitleg" karakter nodig, anders raakt je lees publiek misschien verward of verveeld. er zijn 2 manieren om dit op te lossen 1: laat je hoofdpersonage alles uitleggen in zijn hoofd of 2: maak een karakter waar de hoofdpersoon alles aan uitlegd. Steph is dit karakter, het punt waar ik me aan erger is dat het boek het bijna leuk vind Steph er dom uit te laten zien.
CONCLUSIE:
Het eerste boek is heel goed om het verhaal op gang te krijgen. Het consept van het verhaal is heel erg origineel, de personages aan de andere hand zijn erg voorspelbaar... Het verhaal weet ook het gamen goed op te lossen, in plaats van 1 heel hoofdstuk over een spel te schrijven worden deze op een goede lengte geschreven en niet uitgerekt tot merendeel van het boek. De humor in het boek is ook verrassend goed, ik heb er vaak om kunnen lachen zonder dat het boek graag overdreven grappig wilde zijn. de afbeeldingen die in het boek staan zijn ook heel goed getekend alleen soms niet geschikt voor jonge lezers.
