Geschreven bij Ik volg je
Dit vlot lezende verhaal wordt chronologisch verteld, doorgaans vanuit het perspectief van Pien, soms vanuit dat van René, een vriend van haar. Het speelt zich af in Esvelderveen, dat nabij Barneveld op de Veluwe gesitueerd is. De proloog is spannend, maar de eerste 200 bladzijden van het verhaal zijn ronduit ergerlijk. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat Pien op geen enkel moment de politie inschakelt bij alles wat haar overkomt. Zelfs in de meest benarde situatie komt zij niet op het idee haar mobiel te gebruiken. Ze neemt niemand in vertrouwen en uiteindelijk lijkt het daar ook te laat voor, omdat niemand haar meer zal geloven. Er is slechts één collega die anders denkt dan alle andere personages in dit boek, maar haar rol is ook wat vreemd. Wat ook onlogisch is, is dat iemand die zonder reden met een mes gestoken wordt niet vraagt naar het waarom, maar het accepteert. Heel vreemd hoe sommige mensen angst of haat voelen voor plaatsgenoten, vaak in hun jeugd al opgedaan, maar vervolgens allemaal 'gezellig' bij en met elkaar in Esvelderveen blijven wonen. Gelukkig heb ik geen ervaring met stalkers, maar het lijkt mij in dit verhaal allemaal wel ver gaan. De titel kan op meerdere personages slaan, wanneer de houding van een goede vriend verandert. De laatste 100 bladzijden waren hierdoor nog wel spannend, al bleef het allemaal erg voorspelbaar, maar konden het voorgaande toch niet goedmaken. Ik heb bijna alle andere boeken van Marelle Boersma gelezen, maar 'Ik volg je' vind ik van een beduidend minder niveau dan ik van haar gewend ben.
