Geschreven bij En uit de bergen kwam de echo
Ik had enkele jaren terug enorm genoten van De Vliegeraar ; daarna 1000 schitterende zonnen begonnen, maar het boek na een paar hoofdstukken aan de kant geschoven. Het zal wel aan mij liggen ;-), maar kon niet in het verhaal komen.
Toen ik in sommige reviews las dat "En uit de bergen..." het minste boek van Hosseini was, verwachtte ik dat net hetzelfde zou gebeuren... Maar niets bleek minder waar te zijn! Ik heb ontzéttend genoten van dit boek, kon het niet neerleggen, werd helemaal meegezogen in het verhaal (eigenlijk meerdere levensverhalen die tegen het einde allemaal mooi in elkaar vloeien).
Voor mij zijn de verschillende levensverhalen die tot 1 plot verweven worden, juist één van de troeven van dit boek. Het leest heel vlot, is ontzettend aangrijpend. Persoonlijk vond ik het helemaal niet verwarrend dat er meerdere verhaallijnen zijn (je weet na enkele zinnen wel meteen over wie het gaat).
Ik wacht vol ongeduld op een nieuwe roman van Hosseini, hopelijk van dit kaliber!