Hoewel 'Dans Dans Dans' mijn favoriete Murakami is, is 'De Opwindvogelkronieken' misschien wel zijn ultieme roman. Alle elementen die zijn werk kenmerken zijn aanwezig: een doodgewone hoofdpersoon die in bizarre situaties terechtkomt, een parallelle droomwereld en lange overpeinzingen over de Japanse mentaliteit. Met de verwijzingen naar het Mantsjoerije-incident komt Murakami bij vlagen zelfs opvallend historisch voor de dag. Maar ondanks verwijzingen naar dit conflict is 'De Opwindvogelkronieken' een dromerige, peinzende roman die in essentie gaat over een man die zijn vrouw probeert te vinden, zowel letterlijk als figuurlijk. Ook is het interessant om te zien dat de karakters meer diepgang hebben dan alleen "goed" of "slecht". 'De Opwindvogelkronieken' is een flinke pil, maar zodra de vaart erin komt, zijn die 900 pagina's opeens opvallend snel voorbij.