In 1940 zou de stad Rotterdam zijn zeshonderdjarig bestaan vieren. Maar feest zou het niet worden, door een hels spektakel met een allesvernietigend vuurwerk. Op 14 mei veranderde een formatie van 54 Duitse Heinkel 111 bommenwerpers de binnenstad in een vuurzee. Wat in eeuwen was gegroeid, werd in een ogenblik verwoest. De grens tussen voor en na was voorgoed getrokken.
Het puin werd geruimd, een nieuwe stad gebouwd naar de moderne inzichten van stedenbouw en architectuur. De generatie die toen werd geboren en opgroeide, is nu net zo oud als de vernieuwde stad zelf. Niet zonder aandacht voor de voorafgaande eeuwen wil dit boek in woord en beeld het verhaal vertellen van het Rotterdam-van-na-de-oorlog.
Wie waren de mannen en vrouwen die de stad na 1940 opbouwden, de puinruimers, de beslissers, de uitvoerders, de ondernemers, de werkers? Hoe verging het de volgende generaties die opgroeiden in een stad die zijn trots en elan terugkreeg en zelfbewust de moderne tijd tegemoet trad.
Rotterdam: een metropool van glas en beton, maar vooral met een eigenzinnige bevolking die een smeltkroes van culturen is, door alle tijden uitgebreid met migranten van overal ter wereld, aangetrokken door zaken als vrijheid van godsdienst, economische ontwikkelingen, scheepvaart en scheepsbouw, grote werken, industrie en 'vreemdelingen' die zich binnen de kortste keren Rotterdammer voelden. Als iedereen ergens vandaan komt, is niemand een vreemde.

-------

De auteurs Jan Oudenaarden (1943) en Rien Vroegindeweij (1944), verenigd in het Rotterdammologisch Instituut, hebben afzonderlijk en in samenwerking verschillende publicaties over de geschiedenis van Rotterdam op hun naam staan, met bijzondere belangstelling voor het gewone, alledaagse leven.

Jan Oudenaarden deed onder meer onderzoek naar het dialect van Rotterdam in 'Wat zeggie? Azzie val dan leggie!' en 'De terugkeer van Opoe Herfst'.
Rien Vroegindeweij publiceerde de bundels 'Rotterdam voor beginners' en 'Rotterdam voor gevorderden'.
Beide auteurs zijn drager van de Erasmusspeld. Jan Oudenaarden werd daarnaast onderscheiden met de Laurenspenning en Rien Vroegindeweij met de Anna Blamanprijs voor literatuur.