Liefdesbang

Geschreven bij Liefdesbang

‘Liefdesbang’ van Hannah Cuppen is een boek van epische proporties. Ik heb veel boeken gelezen waarvan ik dacht dat ik daar de antwoorden zou vinden waarom ik er toch een potje van maak, maar die hebben allemaal de brandstapel gevonden. En toen kreeg ik dit in handen… Mijn nieuwe bijbel!

Liefdesbang is er voor iedereen. Ik hoor je denken: “Maar ik heb helemaal geen bindings- en/of verlatingsangst!” Misschien niet, maar er is altijd iemand in de omgeving die het wel heeft en na het lezen van dit boek vind je de compassie terug voor die ene vriend of vriendin die voor de zoveelste keer een einde aan zijn of haar relatie heeft gemaakt. Met dezelfde partner. Voor de 14e keer. Of je bent die persoon zelf. Of je bent zoals ik en hebt 53 pogingen ondergaan om een kikker te kussen.

De ironie is het volgende. Beide typen angst (verlatings- en bindingsangst) werken naadloos met elkaar als twee hechte danspartners. Vindt de een het moeilijk zich te binden, dan kiest deze een partner die zich verlaten voelt. Hoewel je oprecht verlangt naar een succesvolle relatie, ben je als een LP met een hele, heeeeele diepe groef in de plaat: je bent te bang om te krijgen wat je verlangt, dus je zet jezelf op voor een gegarandeerd drama, waaruit je precies de bevestiging haalt die je eigenlijk niet zou moeten willen. Je ben een kikker aan het kussen terwijl die kikker óok een kikker staat te kussen, namelijk jou! Mindblown.

We maken in ons leven veel mee en de boodschappen die we in het leven meekrijgen -van onze ouders, opvoeders, geliefden, broers, zussen, de wereld en zelfs al in de buik- zijn als een blauwdruk hoe jij met liefde, relaties en jezelf omgaat. Hoeveel effect dat heeft geeft het boek met de vele verhalen van de schrijfster en anderen mooi weer. En ergens is het heerlijk om te lezen dat je niet de enige bent die er een potje van maakt, want dat geeft lucht!

“Relaties veroorzaken geen pijn of ongeluk, ze brengen alleen de pijn en het ongeluk naar buiten die in jou zitten.”
― Eckhart Tolle

Maar het boek laat niet alleen zien waar de kink in de kabel zit, iets wat andere boeken wel doen. Die geven je het gevoel dat je mislukt ben en tadaa daar moet je het maar mee doen. En bedankt. Nee, Hannah Cuppen legt exact uit waar jouw overtuigingen zitten die je zo ongelukkig maken en sommige kosten tijd, veeel tijd om te ontdekken omdat je niet anders kent dan dat het ‘normaal’ is. Dat er helemaal geen kikkers bestaan.

Wanneer je dat weet, kun je er verder naar gaan kijken. Wat zit erachter? En hoe zorg ik ervoor dat je dan niet in dezelfde valkuil beland? Want een ding maakt Cuppen heel duidelijk: ik sta mijn hele leven al te overleven, terwijl mijn werkelijke aard gewoon naar die knuffelbare man met baard verlangt. Haar boek is mijn bijbel om van overleven naar leven te groeien. Hoe ik van mijn relatie astma -DAT BESTAAT!!- afkom en gewoon liefde kan ademen. Dat waar nu verstikkende, verstarrende doodsangst in mijn lijf is, ik later de ledematen ontspannen kan laten fladderen.

‘Liefdesbang‘ is als een ontgiften voor het hart en de ziel. Dat gaat met kleine stapjes, maar als we eenmaal alle opgekropte, doorgeslikte, weggestopte gevoelens als ontstekingspus van een grote wond uit het lijf hebben laten stromen, kan de genezing pas echt beginnen. Ik kijk ernaar uit om weer open en kwetsbaar te kunnen zijn en alle facetten van de liefde te voelen. Nog belangrijker is dat ik ernaar uitkijk om weer liefde voor mezelf te kunnen voelen.

Geschreven bij Liefdesbang

Na een relatiebreuk werd ik erop geattendeerd dat ik wel eens bindingsangst zou kunnen hebben. Na wat onderzoek op internet werd ik meer getriggerd om op zoek te gaan wat het is. Liefdesbang werd aangehaald in een van de artikelen en heb meteen het boek besteld. Ik ben absoluut geen lezer maar heb het boek in 2 weken uitgelezen.

De herkenbare zaken lieten mij echt mijn ogen openen. Ik heb het boek een aantal keren weg moeten leggen om alle informatie goed op mij in te laten werken, om na te denken. Een hele grote puzzle viel voor mij in elkaar waarom, wanneer, wat gebeurd is. Waarom ik pas na 2 weken liefdesverdriet kreeg terwijl ik het zelf uitgemaakt had. De angst was weg, mijn gevoel had plaats en ruimte om andere dingen te voelen: gemis. Dit is slechts een voorbeeld van wanneer ik het boek weg heb moeten leggen.

Ik ben de schrijfster dankbaar voor het schijven van dit boek en heb het haar ook laten weten via het contactformulier op haar website. Het boek heeft mij mijn probleem laten inzien. Voor mij nu nog de uitdaging om de handvatten te pakken en de uitdaging aan te gaan om uit het patroon te stappen.
Wish me luck :)

Geschreven bij Liefdesbang

Het gaat bij dit boek zoals bij veel zelfhulpboeken: de auteur kan het probleem levendig en gedetailleerd beschrijven. Maar bij het aanreiken van suggesties ten aanzien van wat er aan te doen blijft het oppervlakkig.
Wat mij vooral stoorde is dat er niet concreet wordt gemaakt wat je kunt doen (behalve dan bij mevrouw Cuppen in therapie gaan misschien?) aan de verlatings- dan wel bindingsangst.
Bij een bepaald hoofdstuk vergat ze dat het ook over bindingsangst gaat en worden alleen oplossingen voor verlatingsangstige mensen aangedragen.
Problematisch ook dat ze steeds zegt dat je de traumagevoelens van je ouder(s) moet loslaten, maar nergens wordt uitgelegd A. hoe je dan met die gevoelens verstrikt raakt en B. hoe je ze dan moet loslaten. Het boek wemelt van de casussen maar over dat stuk wordt geen enkele concrete info gegeven.
Ook zegt de auteur steeds dat je moet ROUWEN om wat je als kind hebt gemist, maar nergens wordt besproken wat rouw precies is, noch hoe je dat concreet kunt doen.
Er worden 'stappen' besproken en een 'cirkel' getoond maar het wordt veel te weinig uitgelegd.
Mijn indruk is dat de schrijfster zelf een theorie heeft bedacht naar aanleiding van haar eigen ervaringen en die theorie is wel interessant (b.v. het idee dat bindingsangst een vorm van verlatingsangst is) maar het wordt niet uitgewerkt of hard gemaakt.
Verder worden er harde uitspraken gedaan over dat je pas als je je verleden verwerkt en dergelijke, goede relaties kunt hebben. Er wordt dus van alles 'voorspeld' over wat er zal gebeuren als je haar adviezen opvolgt (opnieuw zonder goed uit te leggen HOE DAN), maar ik lees wel veel over Hannah's eigen verlatingsangst en relaties maar NIET, dat ze er zelf uit gekomen is en dat haar adviezen voor haar zelf dus goed uitgepakt hebben. Het lijkt daarmee meer op 'wishful thinking' dan op de harde wetten die ze aanduidt.