Allereerst: wow! Zo’n gevoel heb ik als ik de laatste bladzijde dichtsla.
Jacoba van Tongeren is de vrouw van het verzet in mijn ogen!
Het verhaal is helemaal gebaseerd op haar eigen memoires. Het speelt zich grotendeels af in het Amsterdam van de tweede wereldoorlog. Het boek is grotendeels in de eerste persoon geschreven.
Zij stond aan de wieg van Vrij Nederland en later werd zei de leidster van de verzetsgroep : Groep 2000. Dankzij haar unieke bedachte code, zijn er zoveel levens uit de handen van de Duitsers gebleven in de tweede wereldoorlog. Over de code kom je ook veel te weten, hij was niet te kraken. Ze werden gebruikt voor mensen in het verzet, zodat niemand hun echte naam wist. Ook had ze codes voor bepaalde woorden als ze iets op papier moesten zetten. Jacoba, ook wel Co genoemd, was een zeer sterke vrouw. De leden van Groep 2000 stonden allemaal als 1 man achter haar. Ze heeft heel wat personen die ze liefhad verloren in de oorlog. Door verraad of door de Duitsers die ergens vergelding voor zochten. Jacoba heeft samen met de groep ruim 4500 mensen geholpen in de oorlog. Dat kon gaan over: persoonsbewijzen, eten maar ook onderduik adressen. Ze heeft zeer veel van haar vader geleerd. Hij was een vrijmetselaar (waar de Duitsers ook fel tegen waren) en hij was een graag gezien man in het leger. Ze groeit op in Nederlands-indie waar haar vader gestationeerd is. Je leert haar echt kennen vanaf haar kindertijd tot aan het einde van haar leven.
Ze overwint allerlei dingen, staat op en gaat weer verder. Dit is een echte heldin in mijn ogen! Ze heeft zoveel goeds gedaan in Amsterdam. Door haar zijn er zoveel levens gered, die er anders niet meer zouden zijn. Maar zoals zij zelf zou zeggen:’Zonder de mensen in Groep 2000 was dat absoluut niet gelukt’. Iedereen had zijn eigen taak en codenummer. Niemand wist wie de persoon tegenover hem/haar in het echt was (tijdens verzetsacties). Ook wist men niet waar deze of gene woonde. Dat was allemaal strikt geheim. Dat is de redding geweest van deze grote groep strijders. Andere verzetsgroepen hadden geen code. Dus als er iemand informatie gaf, konden er zomaar ineens heel wat mensen tegen de muur staan en de kogel krijgen. Dat is in het geval met de code van Jacoba nooit gelukt. Het was niet te kraken. De codesleutel bleef verstopt en alleen een paar mensen wisten er van! Geniaal! Dit boek krijgt van mij 4,5 sterren!
Het is zo compleet…Je ziet foto’s, brieven en pamfletten voorbij komen. Je krijgt een enorm goed beeld, hoe het leven was in Amsterdam. En hoe Jacoba’s leven was. Ze was een strijder voor het vaderland en deed alles met hart en ziel. Zij was zelf codenummer: 2000.
Het boek is ruim 500 pagina’s dik, maar leest echt snel. Jacoba’s verhaal is een leven vol spanning, vriendschap, verdriet en liefde voor het vaderland.
Ik heb overigens de korte autobiografieën van alle Groep 2000 leden tussendoor steeds gelezen. Ik was zo nieuwsgierig naar al deze mensen. Dat kon ik niet laten……..Gezichten bij de verhalen krijgen is toch wel heel bijzonder en maakt het nog echter!
Ik ben van mening dat elke Nederlander het verhaal van deze vrouw eens moet lezen.
