Hoe komen de levens van een geheim agent, een jonge moslim ‘met een missie’ en een held van 9/11 bijeen? De eerste is het ultieme voorbeeld van een ‘niet bestaande identiteit’, een schaduw, een geest. Hij jaagt op een jonge moslim die, getekend door het verdriet uit zijn jeugd, het ‘westerse kwaad’ wil vernietigen, koste wat het kost. En de held van 9/11, een politieagent die per toeval stuit op het leven van de geheim agent en hem ‘per ongeluk’ heeft ontmaskerd waardoor er een bijzondere band ontstaat. Deze drie unieke persoonlijkheden maken het verhaal tot één geheel. Een sublieme combinatie van drie compleet verschillende persoonlijkheden, drie totaal andere werelden.
De reis tussen ‘West’ en ‘Oost’ maakt pijnlijk de kloof tussen deze twee aparte werelden duidelijk.
Allesomvattend benoemen die vier woorden meteen ook de onderverdeling van het boek.
Het verhaal is menselijk, op momenten heel rauw, hard en meedogenloos. Om vervolgens toch het kwetsbare in ieder mens te tonen, de drang naar liefde, verbondenheid en vriendschap. De eenzaamheid is bijna tastbaar, zo ook de gedrevenheid. Het westen tegen het oosten, dat blijft je het gehele verhaal bij. De totstandkoming van een organisatie zoals Al Qaida, de drijfveren en de onuitputtelijke loyaliteit aan elkaar en aan hun geloof. De meest onherbergzame gebieden ter wereld die hen de bescherming biedt om te strijden en vooral om niet gevonden te worden. Of je het daar nu mee eens bent of niet, het zet je toch ook aan het nadenken. Wie blijkt er op termijn de sterkste, houdt de terroristische dreiging ooit op, zijn wij ooit nog veilig, ‘vrede op aarde’ is dat in onze wereld eigenlijk nog wel haalbaar? Zoveel vragen…..
Terry Hayes schrijft in een stijl die vlot, niet te moeilijk, duidelijk en met snelheid gelezen kan worden. Wat me opvalt, is dat hij niet te flauw is met het gebruik van zogenaamde ‘cliffhangers’ en lange dialogen. Al lezend kwam bij mij het gevoel van ongeloofwaardigheid zo nu en dan wel naar boven. Soms is het nét een beetje te gemakkelijk allemaal, voor de hand liggend, té toevallig. Dat doet zeker niets af aan het inhoudelijke verhaal en heeft niets met de manier van schrijven te maken, integendeel! Maar het feit dat het zó geloofwaardig wordt neergezet máákt het bijna ongelooflijk, haast filmisch!
De schrijver heeft volop de ruimte genomen situaties dusdanig te omschrijven dat er geen ruimte tot vrije interpretatie is en dat is geniaal. Vooral omdat hij dat doet op een uitvoerige manier zonder dat het langdradig of saai wordt. Ieder woord in het boek heeft zijn nut. Heel soms heb ik ook wel moeten lachen om de formulering van een bepaalde zin; het maar blijven opsommen van feiten, alleen gescheiden door komma’s waren de zinnen haast eindeloos, namen een halve pagina in beslag. Maar ook hier komt Hayes mee weg. Het boek klopt gewoon!
De opvallende sticker op de cover met de tekst ‘de enige thriller die je móet lezen’ met het reliëf van een vingerafdruk, duidend op ieders unieke identiteit, in combinatie met de ruim 700 pagina’s was dat genoeg verleiding voor mij om het boek dan ook maar eens te gaan lezen. En ik ben blij dat ik dat heb gedaan. Het is een goed, spannend boek. En….het is een debuut! Een boek dat geschikt is als filmscript, een goede regisseur kan er meteen mee aan de slag. Feitelijk leest het ook als een film, een goede film!
Hoe het verhaal uiteindelijk gaat lopen is zeker niet voorspelbaar, maar om daar achter te komen zul je het toch echt zelf moeten gaan lezen. Ik raad het je van harte aan!
