Rosie 1 - Het Rosie project

Geschreven bij Het Rosie project

Het Rosie Project. Een verhaal over Don (Donald) Tillman, een 39-jarige man met het Syndroom van Asperger. Don is afgestudeerd op het gebied van genetica en heeft - letterlijk - een perfect leven, op één ding na: hij mist een echtgenote.

Als Don iets wil, maakt hij er een project van. Het duurt dus ook niet lang of hij begint met Het Echtgenote Project, en schakelt hierbij de hulp in van zijn beste vrienden Gene en Claudia. Een zestien pagina's omvattende vragenlijst moet hem leiden naar zijn ware liefde, zonder imperfecties.

Gene zet Rosie op Don's pad - een mooie en intelligente promovenda bij psychologie, maar ze komt in de verste verte niet in de buurt van Don's perfecte echtgenote. Rosie is echter op zoek naar haar biologische vader en dit is iets waar Don haar mee kan helpen. Gevolg: Don en Rosie beleven samen avonturen en hebben de grootste lol, met als kers op de taart hun reis naar New York.

Dit boek geeft ons inzicht in het leven van een negenendertig jarige man met het Syndroom van Asperger. De problemen waar iemand met een sociale beperking tegenaan loopt, op een grappige manier omschreven. Het verhaal is op sommige punten dan ook ontroerend, maar zeer to-the-point. We hebben allemaal onze eigen opvatting van wat 'normaal' is, en dit boek roept de vraag op of dàt 'normaal' wel bestaat. In onze hedendaagse maatschappij overheerst een algemeen beeld van normen en waarden en wat acceptabel gedrag is, en iemand die niet volgens deze normen en waarden handelt, valt buiten de boot. We plaatsen mensen in hokjes, zonder na te denken over de gevolgen van deze verdeling binnen de samenleving.

Simsion weet op karakteristieke wijze verschillende personages neer te zetten. Je voelt mee met de hoofdpersoon - en wordt bijna verliefd op hem. Je leest naar het einde van het boek - in een sneltreinvaart - en je wordt beloond. Beloond met een geweldige, verrijkende leeservaring en een andere kijk op "sociale blunders" en mensen die we in een ander hokje zouden plaatsen.

Een boek over verschillen tussen mensen, en hoe we ook met deze verschillen om kunnen gaan. Don houdt van structuur, Rosie heeft geen structuur. Don houdt van regelmaat, regelmaat komt niet voor in het woordenboek van Rosie... Het leven van zowel Don als Rosie is ieder op zijn eigen manier ontspoord geraakt - evenals het leven van elk ander personage in dit boek. Allemaal hebben we onze rugzak met bagage en we kunnen allemaal een lijstje maken van dingen in ons leven waar we ontevreden over zijn. Uiteindelijk draait het maar om één ding: acceptatie.

Geschreven bij Het Rosie project

Uniek boek over en vanuit het perspectief van een Asperger man, Don, in een tijd, dit huidige nu, waarin men nog niet weet of aspecten van autisme nu een stoornis of een eigenschap zijn. Het is de herkenbare worsteling van het individu in een sociale samenleving. Hoe je aan te passen aan een wereld met het gevoel 'anders' te zijn en er dan achterkomen dat wij dat eigenlijk allemaal wel hebben. Al die herkenbaarheid maakt het boek grappig. Het is allemaal zo waar wat Don meemaakt en dan uitvergroot. En op het eind loopt het ook nog allemaal goed af en heb je bewondering voor de moed van een persoon om zijn eigen weg te vinden en te bewandelen. De oplossing is toch liefde. Ook al ben je autistisch.
Het boek is prettig gestructureerd. Steeds lees je korte stukjes gedachten, waarna een witregel komt. Bij een alinea gebruikt de schrijver een dubbele witregel.
Een must! En ik denk zelfs dat dit boek een klassieker wordt.

Geschreven bij Rosie 1 - Het Rosie project

“Heren zijn verplicht een jasje te dragen”. Graeme Simsion beschrijft in zijn boek de verschillende problemen die iemand met Asperger tegen kan komen. Het ‘jasjesincident’ is daar een mooi voorbeeld van. Het boek ‘Het Rosie Project’ vormt het debuut van Graeme Simsion. Een humoristisch, goed geschreven boek, dat zeker gelezen moet worden!

“Ik heb mogelijk een oplossing gevonden voor het Echtgenote Probleem. Achteraf gezien was het antwoord overduidelijk, zoals bij zoveel wetenschappelijke doorbraken. Maar zonder een reeks ongeplande gebeurtenissen zou ik het waarschijnlijk nooit hebben ontdekt.” Simsion beschrijft in ‘Het Rosie Project’ het verhaal van Don, een slimme man met Asperger. Don is op zoek naar zijn vrouw en hij besluit een vragenlijst op te stellen. De vrouw moet voldoen aan zijn eisen, pas dan is ze geschikt. Gene – een vriend van Don – besluit hem te helpen en stuurt Rosie op Don af. Rosie voldoet aan geen enkele vraag. Bovendien heeft zeen probleem; ze weet niet wie haar vader is. Don besluit haar te helpen. Daar ontstaat het ‘Vaderproject’, maar eigenlijk is het voor Don het ‘Rosieproject’. Kan hij verliefd worden? Hoe kan hij met Rosie om leren gaan, wanneer zij niet voldoet aan zijn eisen en zijn ‘planning’ in de war schopt?

Het verhaal van Simsion doet op het eerste gezicht aan als een chicklit, maar niets is minder waar. ‘Het Rosie Project’ gaat verder dan een simpel liefdesverhaal. Door Don het syndroom van Asperger te geven, weet de schrijver de lezer te boeien. Hij beschrijft dit zo goed, dat het voor iedereen levensecht wordt (en soms zelfs herkenbaar). Simsion laat met dit verhaal zien dat hij weet wat Asperger is; hij weet het op unieke wijze te verwerken in het verhaal. “Lengte, gewicht én BMI’, Gene was al vooruitgebladerd. ‘Kun je dat niet zelf uitrekenen?’ Het antwoord op deze vraag is voor velen waarschijnlijk verrassend, maar voor sommigen o zo herkenbaar. Via deze details laat Simsion zien deskundig te zijn op dit gebied. Een zekere meerwaarde voor het boek!

Ook de humoristische inslag in het boek werkt aanstekelijk. Don die het woord ‘jas’ heel letterlijk neemt en daardoor in de problemen komt, de eeuwige lijstjes en planningen van Don en de niet-natuurlijke situaties met Rosie zijn voor menigeen herkenbaar. Daarnaast worden de situaties zo humoristisch neergezet dat de lezer meegezogen wordt met de hoofdpersoon. Je voelt de ellende en de zenuwen van Don en tegelijkertijd kun je hier heel goed om lachen! Een perfecte combinatie!

De schrijfstijl van Simsion is aantrekkelijk. De korte – objectief lijkende – zinnen werken op de lachspieren van de lezer. Situaties worden perfect omschreven en gedachten krijgen de ruimte. De lezer kruipt in het hoofd van Don, deint mee op de gedachtenkronkels en geniet van de stommiteiten die uitgehaald worden. Dat heeft Simsion op perfecte wijze weten te bereiken.

Waar Don in het boek de strijd aan gaat met zijn ‘controledwang’ en waar Rosie de zoektocht naar haar vader aan gaat in het eerste deel van deze boekenreeks, ontdekt de lezer een nieuwe kijk op het leven; een kijk door de ogen van iemand met Asperger. Via de humoristische inslag wordt het onderwerp ‘luchtig’ besproken. Via een mooi, uniek liefdesverhaal maakt de lezer kennis met de wereld van iemand met Asperger; ziet de lezer de leuke en de minder leuke kanten. Buiten dit alles om bewijst Graeme Simsion met ‘Het Rosie Project’ dat hij een aantrekkelijk en mooi verhaal kan schrijven. Ik hoop dat Don van het ‘jasjesincident’ geleerd heeft; ben benieuwd hoe hij zich in ‘Het Rosie Effect’ door het leven weet te slaan!