De jeugdboeken van Simone van der Vlugt heb ik altijd van kunnen waarderen. Dit is de tweede thriller van haar hand, die ik niet zo heel spannend vind en die behoorlijk voorspelbaar is. De spanning is meteen aanwezig bij het begin van het boek, als de tbs'er haar huis binnen valt. Daarna ebt deze weer gedeeltelijk weg, maar blijft vanwege de rare situatie natuurlijk altijd gedeeltelijk aanwezig. De verhaallijn van Senta is wat ongeloofwaardig, of althans moeilijk mee te relateren als lezer. De afwisselingen in verhaallijn tussen de (korte) hoofdstukken is fijn en zorgt dat je door wilt blijven lezen om beide verhalen tot een samen te laten komen. Het einde is voorspelbaar, maar toch spannend. Maar liet mij onbevredigd achter, wellicht omdat het gewoon geen 'leuk' verhaal is, wie weet.