Geschreven bij Fairfield Park
Avonturier George Frampton is omgekomen in een lawine. Zijn familie blijft verdrietig, maar nog steeds stinkend rijk, achter. Op de begrafenis stelt de zaakwaarnemer van George Phaedra voor. Zij zou ook een dochter van George zijn, geboren vóór het huwelijk van George en Antoinette. De familie reageert onthutst en kortaf op haar. Vooral schoondochter Roberta, die denkt aan een deel van de erfenis die ze aan haar neus voorbij ziet gaan. Wanneer een en ander wat bezonken is, wordt Phaedra uitgenodigd voor het voorlezen van het testament en zelfs voor een logeerpartij om de familie beter te leren kennen. Phaedra heeft een wijsheid en vrolijkheid waarmee ze iedereen oppept en de familie is dan ook heel blij met haar. De drie zoons, inmiddels allemaal volwassen en op zichzelf, komen veel weekends thuis om hun moeder te steunen en ook Phaedra wordt veel uitgenodigd. Een van de zoons David, wordt verliefd op Phaedra en moet zichzelf steeds inprenten dat hij hier niets mee kan, want ze is zijn halfzus, al voelt dat kennelijk niet zo. Maar wanneer we Phaedra’s gedachten leren kennen, blijkt dat zij ook verliefd is op David en dat ze zich kennelijk door leugens in een onmogelijke positie heeft gewerkt. Wie is ze wel?
Mooi familieverhaal, waarbij de mensen door hun verdriet dichter bij elkaar komen. Maar of de vergevensgezindheid die ze allemaal aan de dag leggen, realistisch is….