Nog nooit zo'n slecht geschreven boek gelezen.Heel voorspelbaar verhaal, korte en simpele dialogen tussen de hoofdpersonen, "Jip en Janneke"taal. Het rammelt van de fouten b.v het stel ontmoet een man, Pieter V.van Vliet, een bekende en beroemde misdaadverslaggever.Verderop en het boek heet deze persoon ineens Pieter V.de Vries!! Heel raar!Het lijkt of het boek snel en vlug geschreven is. Hierdoor is er weinig aandacht geschonken aan het oproepen van een bepaalde sfeer, de omgeving en de hoofdpersonen worden summier beschreven. Een boek is niet altijd goed omdat er uitgebreid beschreven seksscènes in voorkomen! Een wanhopige poging om het boek "spannend"te maken in mijn ogen. En "nasi poeti"( of eigenlijk "nasi putih") is gewoon witte rijst,hoor, een onderdeel van een Indonesisch gerecht. Kortom, Sonja heeft geprobeerd een boek te schrijven in de stijl die de betere thrillerschrijfsters meer eigen is. Ze heeft hiermee, in mijn ogen, bewezen dat ze het beter kan houden bij leuke dieet en/of kookboeken. Als ik haar was liet ik het bij dit boek!
