Voor degenen die mijn eerdere recensie al wél hebben gelezen, zal het niet als een verrassing komen dat ik in een lichtelijk euforische staat terechtkom als ik het heb over Ruby en Liam. (LIAM!) Ik ben totaal verliefd op de personages die Bracken heeft neergezet, en kon mijn hartje dan ook ophalen toen er een aantal nieuwe karakters werd geïntroduceerd: Cole, Vida en Jude. Net zoals ‘in het echte leven’ heeft Bracken de personages zo neergezet dat je ze niet direct in je hart sluit, maar zowel hun positieve, als negatieve kenmerken leert kennen. (En geloof me: sommige personages zijn meer flawed dan anderen ;-) ) Als je ze dan na een aantal hoofdstukken wat beter hebt leren kennen, wil je ze ook echt niet meer kwijt. En dat zijn grote woorden voor iemand die een sterfgevalletje omwille van drama wel kan waarderen!
Omdat je na het lezen van het eerste deel al wat meer thuis bent in de wereld van IAAN, leest het boek vanaf het begin al makkelijker weg. Je weet waartoe de verschillende kleurcodes in staat zijn en hoe er tegen hen aan wordt gekeken. Je hebt een idee van wie the good guys zijn (en misschien nog wel belangrijker: wie de bad guys zijn) en waar zij op uit zijn, plus je hebt je eigen ideeën de loop kunnen laten over hoe het verhaal nu verder zou kunnen gaan verlopen. Tussen het einde van het vorige boek en het begin van dit boek zit een tijdssprong van een paar maanden. Ruby heeft daarom de tijd gehad haar acties en gevoelens van het vorige boek even tot berusting te laten komen, MAAR IK NIET! Ik had nog steeds een groot gapend gat in mijn hart, waar ooit mijn teerbeminde Liam huishield. Ik kon niet wachten totdat Ruby en hij weer herenigd zouden worden (want dat móest gewoon!), ’cause I’m an addict and Liam is my drug. Bij elke bladzijde die ik omsloeg hoopte ik hem tegen te komen, totdat het ondenkbare gebeurde: de verhaallijn zelf was zó spannend dat ik Liam vergat. Ik wilde nog steeds meer meer meer!, maar de rest van het verhaal was zo boeiend dat de prille liefde tussen de twee me eigenlijk vrij weinig meer kon schelen. I know right…
Hoewel ik het idee had dat dit boek wat minder actie had in het plot dan het vorige boek, was de dynamiek tussen de karakters hier een stuk duidelijker. Het is een meer dan waardige opvolger van een zo veelbelovend eerste deel, en ik kan dan ook niet wachten om er in het derde en laatste boek (In The Afterlight) achter te komen hoe het verhaal afloopt. Ik stuiter van de adrenaline en nieuwsgierigheid, maar helaas voor mij is de paperbackeditie van deel drie nog niet beschikbaar. AAAAH!
