Schrijver slaagt er weer in om je als lezer in zijn leven te trekken. Net als in het eerste boek, spaart hij zichzelf niet en dat maakt het extra boeiend, vind ik. En net als in het eerste boek, maakt hij ook van Bob niet een heilige, al zijn sommige passages zeker bijzonder en ontroerend. Wat ik in beide boeken mooi vond om te zien was hoe een doel in iemands leven, een enorm verschil kan maken, en iemand tot inzicht kan brengen. Eerlijk gezegd was het eerste boek net iets interessanter, daar maakt de schrijver als persoon de grootste stappen in. Het tweede boek verduidelijkt echter ook hoe dun de grens kan zijn tussen een leven verder proberen op bouwen of in oude patronen terug vallen.
Het boek heeft zeker bereikt dat mijn kijk op daklozen wat genuanceerder is geworden - en het besef bevestigd, dat dieren meer in hun mars kunnen hebben, dan je aanneemt. Opnieuw een aanrader, dus!