In de tsunami van babylectuur die je dreigt omver te werpen als je zwanger bent, is dit (samen met Aletha Solter's "Tears and Tantrums") wat mij betreft het enige boek dat je Moet Lezen. En als het je aanspreekt, Moet Laten Lezen door iedereen om je heen.
Het is de overzichtelijke samenvatting van "Waarom Franse kinderen niet met eten gooien".
Patricia Druckerman is Amerikaanse en getrouwd met een Amerikaan. Voor hun werk (ze zijn journalist) wonen ze in Parijs als hun eerste kindje geboren wordt. Verbijsterd bemerkt ze hoe Franse kindjes zich ongelofelijk goed gedragen in het openbaar. Zelfs uit eten in gewone grote mensen restaurants verloopt vreedzaam, zonder speelapparaten of gedoe over het menu. Bij haar Amerikaanse kennissen gaat dat alles heel anders. Ook ziet ze Franse moeders al vlot na de bevalling weer slank, fit en modieus rondlopen. Hoe kan dat? Wat is het geheim van de Franse ouders? Ze gaat op onderzoek uit. Het is niet zo simpel. Ze moet vele ouders, dokters, kraamverzorgers en dergelijke interviewen. Het blijkt dat de kneepjes van het opvoeden voor de Fransen zó vanzelfsprekend zijn - in tegenstelling tot de Amerikanen, waar iedereen voor alles zijn eigen mening, manier en opvatting heeft, trouwens hier in Nederland is het ook nogal "stel je eigen opvoeding samen - het cafetariamodel". In Frankrijk daarentegen heerst er voor de eerste jaren grotendeels consensus over hoe je een en ander kan aanpakken. Een consensus die is gebaseerd op gedegen wetenschappelijk onderzoek en wat werkt voor ouders zelf.
Misschien hoeft het niemand te verbazen dat zo'n onderzoek van een ervaren journaliste en kersverse mama tot een boek leidde: "Why French Children Don't Throw Food". Alleen die titel al... heerlijk toch! Dit boek heb ik niet gelezen, of toch, ik weet het niet meer eerlijk gezegd, het is vast een enig boek. Maar voor mijn totaal gecondenseerde persoonlijke Oudersschapsbasis Gouden Superlijst - wat je echt gelezen móet hebben Volgens Mij - houd ik het bij "Bringing up Bébé" (vertaald als "Ja zeggen als het kan, nee als het moet").
In "Bringing up Bébé" staan de 100 lessen die ook jou door de uitdagingen van de eerste paar jaar met je verse kindje kunnen doen huppelen overzichtelijk samengevat. Je kunt ook haar "Why French Children..." lezen, daar staat ook alles in maar dan mét de wordingsgeschiedenis. Het hangt er maar vanaf hoe je het liever wilt lezen, verhalend of overzichtelijk.
Hoe dan ook. Ik ontdekte dit boek pas toen onze jongste twee was. Of drie, dat weet ik niet meer. Maar ik ben overtuigd dat dit boek mij had kunnen helpen beide kinderen eerder door te laten slapen - misschien inderdaad al met drie maanden, zoals Druckerman stelt dat kan - in plaats van na ruim een jaar - en daarmee had het mijn man en mij veel stress gescheeld.
Lezen! En - als het je aanspreekt - ook iedereen om je heen laten lezen!
