Na jaren onregelmatig eten, tijden van veel calorieën en dan weer weinig, een jaar van onbegrensde stress, bleek mijn hele hormoonhuishouding ontregeld. Toevallig kwam ik terecht bij dit boek. Een boek dat wetenschappelijk uitlegt hoe stresshormoon en een onregelmatige levensstijl je hele hormoonhuishouding en metabolisme stillegt.
Ik heb dit dieet in de eerste instantie uitgeprobeerd om mijn hormonale huishouding terug wat in regelmaat te krijgen, de kilootjes die ik ermee zou verliezen, vond ik mooi meegenomen.
De wetenschappelijke aanpak sprak me aan en ook het feit dat ik vier weken niet echt veel moest nadenken, maar regeltjes volgen. Ik heb een lichte vorm van OCD dus voor mij was dat perfect, me even volledig overgeven aan een strakke planning.
Week een was uitdagend, niet omwille van de gezonde voeding of de hoeveelheid eten, maar vooral omdat ik plots mijn geliefde koffie, brood en zoetjes moest gaan missen. Op dag twee kreeg ik last van verschrikkelijke hoofdpijn, maar dat was op dag drie alweer verdwenen.
Na één week merkte ik al dat mijn lichaam fitter leek. Mijn broek paste beter, maar vooral: ik voelde me fantastisch: energiek, fit en fris.
Ondertussen ben ik vier weken later en moet ik zeggen dat ik me geweldig voel. Ik heb veel minder last gehad van PMS-symptomen die me voorheen twee weken (!) parten speelden. Mijn huid ziet er beter uit en ik ben vier kilo kwijt. Het zijn er geen negen, maar dat hoefde voor mij ook niet.
Ik ben vandaag op dag 29 en hoewel ik dacht bij het begin dat ik bij het opstaan meteen naar de koffiemachine zou lopen, bleek dat niet het geval. Ik zal dan wel nog koffie drinken, ik voel niet meer de drang om bij het wakker worden meteen een cafeïne-boost te krijgen. Mijn theetje smaakt me nog steeds opperbest.
Het dieetplan vraagt absoluut tijd en inzet. Ik heb nog nooit zo veel in de keuken gestaan en kan me voorstellen dat het uitdagend is voor mensen die een zeer drukke werkweek hebben.
Voor wie het dieet wil proberen, kan ik het alleen aanraden. Ik heb zelden honger gehad, en als dat zo was, heb ik een extra fasespecifieke snack ingepast -wat mag volgens het dieetplan. Ik heb ook vaak extra sla toegevoegd in mijn slaatjes, als ik bang was dat de portie misschien iets te klein zou zijn.
Een slaatje vult echt wel, zeker als je drie uur later opnieuw iets mag eten.
Ik vond zelf dat Fase 2 de grootste uitdaging was. Een zwaar proteïne-ontbijt is niet echt aan mij besteed. Gelukkig duurt die fase slechts twee dagen en kon ik uitkijken naar Fase 3, waar ik echt van hield.
Een kritiek die ik vaak heb gelezen is dat het een duur dieet is. Dat vond ik in week één ook. Maar ik had zoveel extra eten dat ik in week twee bijna niks moest kopen, omdat ik veel porties had ingevroren. Vanaf week drie ben ik creatiever omgesprongen met de voedingslijsten en de recepten. (Maar ik heb me wel aan de opgelegde regels gehouden).
Ik heb mezelf een week gegeven om het uit te proberen, maar na een week ben ik gewoon blijven doorgaan.
Nu, vier weken later, heb ik besloten om veel van de tips en gewoontes in mijn leven te houden, mits hier en daar wat ruimte voor een glaasje wijn of een zoetigheidje.
Een tip voor de mensen die er écht willen voor gaan. Ik heb naast dit boek ook het extra kookboek aangeschaft. Ik kan het aanraden, want voor mij waren niet alle recepten in het boek aantrekkelijk.
Veel succes. Ik garandeer je dat je je geweldig gaat voelen, ook al val je misschien niet de vooropgestelde negen kilogram af.