Geschreven bij Undisputed Truth
De levensloop van Tyson is episch. Dit is een verhaal dat je moet gelezen hebben. Omdat het zo buitengewoon is kun je het mooi gebruiken om te reflecteren op het leven en de doelen die mensen daarin nastreven. Geld, verkwisting, liefde, seks, roem, status, menselijke zwaktes enzovoorts.
Een paar dingen waarvan ik vind dat ze beter konden:
Tyson gaat ontzettend veel in op zijn drugsgebruik en zijn seksleven. Ik gok dat dit een derde van het boek betreft. Ik snap dat dit destijds ook daadwerkelijk een groot deel van zijn bezigheden betrof, maar na een tijdje heeft het geen toegevoegde waarde meer. Daartegenover staat dan (om het nog erger te maken) het feit dat hij soms andere keuzes in zijn leven helemaal niet belicht. In de gevangenis bekeerde hij bijv. naar de islam, maar hij rept letterlijk geen woord over waarom hij dat deed. En dan wel uitgebreide verhalen over hoe hij stiekem seks had met bezoeksters/bewaaksters. Het lijkt soms dus alsof de interessantere keuzes van zijn leven te weinig aandacht krijgen. Maar toch blijft het een epische must-read! Wat ook fascinerend is aan deze autubiografie is dat Mike Tyson extreem eerlijk en nederig is. Hij laat regelmatig geen spaan van zichzelf heel. Ik ken werkelijk niemand die zo eerlijk en nederig is over zichzelf.
