De laatste sterft

Gerritsen leek, wat mij betreft, even van haar vertrouwde pad te geraken met haar thriller "Het stille meisje". In haar nieuwe thriller "De laatste sterft" revancheert ze zich op een manier die ik niet had verwacht. Meestal zijn de thrillers van Gerritsen heel goed te volgen, maar deze is pittig. Veel namen, veel gebeurtenissen, veel bloed en veel lijken. De thriller opent met drie aanslagen op drie verschillende gezinnen, waarvan steeds het (pleeg-) kind overleeft. Daarna wordt je mee gesleurd in het verhaal, maar moet je werkelijk goed je aandacht erbij houden (tenminste, ik dan) om alle namen uit elkaar te houden. Vaste personages Rizzoli en Isles voeren de boventoon en blijven hun oude, vertrouwde uitstraling hebben. En ieder moment dat ik tijd had om te lezen pakte ik dit boek om verder te lezen en dan ineens ben je bij de spetterende finale die je, of je het wilt of niet, wel in 1 ruk wilt uitlezen. Ik vond het een prachtig goed boek, niet Gerritsen's beste (dat blijft voor mij "Verdwijn"), maar Gerritsen is weer terug, wat mij betreft! 4 dikke sterren

Tess Gerritsen is er wederom in geslaagd een zeer origineel verhaal uit haar hoge hoed te toveren. Vanaf de eerste pagina val je midden in een vreselijke gebeurtenis waarin een heel gezin afgeslacht wordt en slechts een van de nog jonge kinderen aan deze massacre weet te ontkomen. Ditzelfde gebeurt vervolgens bij twee andere gezinnen. In eerste instantie lijken de gevallen niets met elkaar te maken hebben, maar als de overlevende kinderen elkaar ontmoeten in het weeshuis lijkt er toch een overeenkomst te zijn. Het is echter heel diep graven voor iedereen om er achter te komen hoe ze aan elkaar gelinkt zijn...

Over het algemeen staan de boeken van Tess Gerritsen garant voor een aantal uur vol spanning en actie. Helaas vond ik dit verhaal overall gezien tegenvallen. Er zitten stukken in die erg spannend zijn en het begin lijken van een erg spannend stuk. Helaas worden deze stukken geregeld plotseling afgekapt maar krijgen ze ook in latere hoofdstukken geen vervolg. Aan het einde van het verhaal zat ik dan ook met nog een aantal open eindjes en een aantal vraagtekens. Dat ben ik eigenlijk niet gewend van Tess Gerritsen. Mij is ook niet duidelijk geworden waar de titel van de boek nou precies op slaat. Nee het was een van de mindere boeken die ik de laatste tijd gelezen heb helaas.

Al met al een boek met hoge pieken maar eveneens diepe dalen. Een verhaal dat je hoofd in een achtbaan plaatst maar bij de laatste punt je hoofd niet tot rust krijgt. Ik vond het een erg origineel verhaal waar heel veel inzit. De uitwerking vond ik matig en dat is zonde. Vandaag een matige drie sterren voor De Laatste Sterft.

Geschreven bij Rizzoli & Isles - De laatste sterft

Na maanden op een nieuw boek van Gerritsen te hebben gewacht, was ik enorm blij toen hij op de deurmat viel.
Dit is het 10e deel in de Rizzoli en Isles serie. Je zou verwachten dat na zoveel delen het allemaal nogal tegen gaat vallen. Niets is echter minder waar.
Dit deel verteld het verhaal van drie verschillende gezinnen die vermoord worden. Echter is er in elk gezin 1 overlevende, een kind. Alle drie de kinderen worden in pleeggezinnen geplaatst. Maar, ook die gezinnen worden vermoord en wederom zijn dezelfde kinderen de enige overlevenden. Alle drie de kinderen belanden op een zeer beveiligde school genaamd Evensong, welke is opgericht door de leden van de Mefisto Club (uit eerdere delen van Rizzoli en Isles). Ook Julian ('Rat') verblijft of die school. Isles en Rizzoli zetten samen het onderzoek voort naar de moorden. Zullen ze op tijd zijn om de kinderen te beschermen van een volgende aanslag?

Ik heb alle delen gelezen en kon dus niet wachten op een nieuw deel. Nadat ik hem heb ontvangen ben ik meteen begonnen met lezen en kon hem amper wegleggen. Er gebeurd veel in korte tijd. Het is wel raadzaam eerst de voorgaande delen te lezen aangezien er vaak wordt verwezen naar gebeurtenissen uit eerdere delen.

Het boek blijft spannend van begin tot eind en het einde is werkelijk een superspannende finale...!!! werkelijk brillant. Wat mij betreft kan deze in de top 3 van Gerritsen.