Aristotle, of Ari, is een gewone 15-jarige jongen. Behalve dat hij niet veel vrienden heeft, hij vindt anderen van zijn leeftijd gewoon niet interessant. Hierdoor denkt iedereen natuurlijk dat hij droefgeestig en eenzaam is, maar Ari kan zich daar niks van aantrekken.
Dan leert hij Dante kennen.
Goede Dante, slim, mooi en zo lief. Veel te lief voor Ari.
Dante vertelt Ari dat hij liever jongens kust dan meisjes. Dat is natuurlijk oké voor Ari. Maar het wordt een beetje moeilijk voor hem wanneer Dante ook toegeeft dat hij hem leuk leuk vindt. Hij kan of wil het gewoonweg niet begrijpen. Want Ari is niet gay. Of dat denkt hij...
Dit is geen typisch liefdesverhaal. Ik herhaal: geen romantiek. Het is voornamelijk een verhaal over vriendschap en familie, vertrouwen en eerlijk zijn tegen onszelf. Daarna pas komt liefde en LGBT.
Het is heel simpel geschreven. Geen gezegden of ingewikkelde woorden, maar in de plaats hier en daar een paar scheldwoorden, en dat geeft juist het gevoel dat we echt in het hoofd van Ari zitten.
Het is een van mijn favoriete boeken geworden. Dankzij mij waren mijn vrienden ook elke dag mee met het verhaal. Ik kon er maar niet over zwijgen. En mission accomplished, want twee vrienden hebben mij gevraagd of ze mijn boek mochten lenen ;)
