Het verhaal van Dorian Gray speelt zich af in het 19de eeuwse Engeland, op een moment in de geschiedenis waar adel en afkomst nog erg belangrijk zijn. En Dorian is nu net een jongeman die van goede afkomst is. Hij is daarnaast ook een erg knappe, naïeve, en ijdele man, iets wat door zijn kennissen gestimuleerd wordt. Zo is er Basil Hallward, de schilder voor wie Dorian vaak poseert, en Lord Henry, die Dorian maar wat graag advies geeft. Het verhaal gaat echt van start wanneer Basil een soort meesterwerk schildert, met Dorian als centrale figuur. Wanneer hij het portret ziet, spreekt Dorian de wens uit om er altijd even jong en knap te blijven uitzien als op dit schilderij. Het blijkt een wens die Dorian verdere leven voor altijd zal veranderen.
Na de afwerking van het portret, komt er voor het eerst een vrouw in Dorian's leven: de jonge, getalenteerde theateractrice, Sybil Vane. De twee verloven zich snel met elkaar, maar wanneer Dorian de indruk krijgt dat Sybil toch niet zo bijzonder is als ze eerst liet uitschijnen, maakt hij een eind aan de relatie. Sybil overlijdt kort nadien. De optie zelfmoord uit liefdesverdriet wordt niet uitgesloten. Het is de eerste gebeurtenis met wrange nasmaak in Dorian's leven, maar beslist niet de laatste. De reden voor dit alles? Dat is het pact dat Dorian gemaakt heeft met zijn portret ...
Ik vind het erg moeilijk om dit boek op een duidelijke en aantrekkelijke manier te beschrijven. Waarom, daar kan ik niet precies de vinger op leggen, maar ik kan wel vertellen dat ik nooit echt in het verhaal kon komen, niet zoals ik dat bij andere boeken vaak wel kan. The Picture of Dorian Gray is wat mij betreft een abstract verhaal, waarbij waarheid constant verstrengeld is met fictie, fantasie en symboliek. Voor mij zorgde het ervoor dat ik me maar moeilijk kon inleven in de figuur van Dorian Gray. Desondanks blijft dit een klassieker, en Oscar Wilde's schrijfkunsten en originaliteit verdienen gerust een applausje.