De meest markant verschijning van Eddy Snijders was die met de kleine fluit, de piccolo, welke tijdens de opwindende straatparades reeds in de verte boven het schelle koper en slagwerk uit klonk. Eddy bezat een rijke fantasie, was een vrolijk mens en had veel gevoel voor humor. In het boek komen daarom voorvallen uit het dagelijks leven aan de orde, gekoppeld aan het Suriname van die dagen. Tevens probeert Ronald Snijders een antwoord te vinden waarom zijn vader het verkoos om - ondanks aanbiedingen uit Nederland - in Suriname te blijven wonen en werken.