Geschreven bij Persuasion
Waar Austen in ‘Pride and Prejudice’ schrijft over een moeder die haar dochters aan de man wil brengen, is dit in ‘Persuasion’ heel anders uitgewerkt. Alle personages hebben raakvlakken met die uit het eerder genoemde boek, maar het perspectief verschuift in ‘Persuasion’ toch subtiel.
Ondanks het feit dat er zoveel gelijkenissen terug te vinden zijn in de boeken van Austen, is dit het eerste boek dat ik van haar lees dat niet over een onverwachte of langzaam gegroeide liefde gaat. Dit verhaal gaat over een terugkerende liefde en dat maakt het bijzonder.
Kapitein Wentworth en Anne hadden toen ze jong waren een zekere affectie voor elkaar en hadden zich ook verloofd. Onder druk van haar vader, zus en Mevrouw Russels verbreekt Anne de verloving en Kapitein Wentworth vertrekt naar zee. Acht jaar later is hij rijk terug gekomen. Ze treffen elkaar bij toeval weer. Beide hebben ze andere doelen, maar uiteindelijk komen ze wel bij elkaar.
Het feit dat ze bij elkaar komen is het feit dat mij het meeste stoort. Niet zozeer dat ze weer bij elkaar komen, maar de manier waarop. Tijdens het verhaal worden er hints gegeven dat beide partijen nog steeds sterke gevoelens voor elkaar koesteren, maar het moment van knappen laat op zich wachten. Dat bouwt een spanning op die je niet moet verwachten in een boek van Austen, maar ik denk dat niemand een boek kan lezen een zekere verwachting te krijgen. Voor mij was het dan ook storend dat, nadat het koppel hun gevoelens met elkaar gedeeld heeft, het lijkt alsof Jane Austen zelf haar interesse in het verhaal verloor.
Na het opbiechten aan elkaar zijn ze namelijk zo vol zelfvertrouwen dat ze het zo aan de wereld kunnen delen en Sir Walter accepteert zonder morren Kapitein Wentworth als zijn zoon, aangezien hun nu wel een fortuin heeft. Sir Walter zijn eigen erfgenaam, die hij bijna toestemming had gegeven om te trouwen met Anne, verdwijnt geheel toevallig van het toneel, samen met de vrouw die achter Sir Walter aan zat. Het gaat allemaal net iets te makkelijk en dat vind ik dan jammer.
Ik vond ‘Persuasion’ geen slecht boek. Het kwam langzaam op gang en het einde was iets te makkelijk naar mijn mening. Het feit dat Jane Austen de karakters van haar personages echt kende maakt het makkelijk om ze in te beelden in de situaties. Een kijkje in de wereld van vrouwen, bijna tweehonderd jaar geleden.
