Alvorens ik het voornemen had om een mijn zeer lovende bevindingen over dit boek aan dit medium toe te vertrouwen, las ik eerst de andere recensies. Toen ik de bijdrage van Jannetje’s vriendinnetje van vroeger had gelezen, besloot ik mijn verhaal toch maar niet meer te schrijven in de vorm zoals ik dat van plan was. Want aan haar tekst valt in feite niets meer toe te voegen, zo goed en treffend vind ik die. Of misschien toch wel iets. Dit boek is hoogstwaarschijnlijk het beste dat ik ooit heb gelezen. Een lastig te geven kwalificatie, dat geef ik toe, maar het was in ieder geval het boek dat het meeste indruk op mij heeft gemaakt. Over de geloofsbeleving van Jannetje’s ouders (in ieder geval haar vader), daarin zaten voor mij veel herkenbare elementen. ‘Liefdevol en meedogenloos’, dat staat op de achterflap van het boek. Dat zijn de kwalificaties die zouden gelden voor Jannetje. Ik kan dit volledig onderschrijven. Om een dergelijk boek over je ouders te kunnen maken, dan is een juiste mix van deze elementen noodzakelijk. Jannetje beschikt daarover.