Zeer vlot geschreven portret van Smeets. Het mag de titel biografie echter absoluut niet dragen. Daarvoor is het veel te oppervlakkig en beperkt. We lezen hoofdzakelijk over de journalistieke loopbaan van Smeets (ook zijn sportleven krijgt weinig aandacht) en dan vooral ook vanuit het anekdotisch perspectief. Highlights worden beschreven in de sfeer van "jongens weet je nog van toen", maar geen ontwikkelingen, reflecties of bredere vergezichten en beschouwingen. Over het persoonlijke leven van Smeets, de familiebanden, komen we zeer weinig te weten of zaken als dat bij Smeets de muziek altijd hard aan stond thuis. Uiterst puberaal en vervelend is het tot herhalens toe vermelden van de prestaties van Smeets op het gebied van het versieren van vrouwen. Ook weer heel oppervlakkig, met een bijwoord van de maestro ter bevestiging. Zielig. Tot en met het letterlijk uitschrijven van het gesprekje dat Ria Visser met Paul de Leeuw had. Leuk om de journalistieke loopbaan van Smeets eens oppervlakkig door te kunnen nemen, maar dat was het dan ook wel.