Een stad verkennen heeft altijd iets verscheurend. Er is zoveel te zien, zoveel te horen, zoveel te ervaren, dat keuzes en dilemma’s zich ontegensprekelijk aandienen… Welke musea verdienen het om zorgvuldig te ontrafelen, naar welke vergezichten wil je dromend staren, op welke pleinen hang je bewonderend rond, in welke straten wil je dwalen, waar stop je voor een hapje, voor een drankje, in welk park zak je tevreden neer voor een moment van rust… Welke nostalgische plekjes ademen de sfeer van het verleden, welke hippe plaatsjes vertellen iets over het heden, en misschien ook de toekomst van Hongarije?
Die enkele keren dat wij al in Boedapest waren, werden we zo overweldigd door de keuzemogelijkheden, dat we algauw vervielen in het toeristische stramien. Niet dat we niet genoten, integendeel: met paard en kar door het oude Boeda, een bezoek aan de Sint-Matthiaskerk en de burchtheuvel, een glaasje wijn, snuisteren tussen vintage, antiek en kitscherige souvenirs, onder de vleugels van een arend, wandelen door kleine straatjes, langs de Donau, over de prachtige bruggen, eten met uitzicht op de blauwe ader van de stad, grappige foto’s nemen in het beeldenpark, de kerstmarkt op het Vörösmartyplein, taartjes eten, koffie drinken, mensen kijken op een bankje tussen het groen van het Margit Sziget, een ritje met de metro, tramspotting op het Moszkva Tér, en zoveel meer.
Toch denk ik dat een bezoek aan Boedapest heel anders wordt met deze reisgids in de hand. Toen ik me liet meevoeren door de inhoud, op de trein, ergens tussen thuis en werk, had ik in gedachten mijn koffer al gepakt en de eerstvolgende vlucht geboekt richting Hongarije. Ik had ook al een ruwe schatting gemaakt hoeveel bezoekjes het ons zou kosten om alle aanraders te bekijken. De zes wandelingen zetten je letterlijk op weg, met een plan dat je kan volgen, maar ook met meer dan genoeg uitwijkmogelijkheden, voor de ‘dwalende geesten’ onder ons.’ Zwerven tussen oud en nieuw, traditioneel en hip, oosters en westers, heuvelachtig en vlak, van museum naar monument, van trendy winkeltjes naar moderne galerijen, van thermaalbad naar weelderig park, van nostalgisch koffiehuis naar artistiek ruïnecafé, op de grens tussen vergane glorie en nieuwe stijlen. Verleidelijk, op z’n minst…
Iedereen die een reisje naar Boedapest wil wagen, raad ik dan ook het volgende aan: lees op voorhand alles wat je kan over het rijke verleden van de stad, over de Hongaarse eigenheid en eigenaardigheden, maar eens je uitstapt op het Liszt Ferenc vliegveld, neem deze reisgids ter hand, en laat je leiden door Annelies Pilon en haar liefde voor Boedapest. Je zal er wel bij varen, zonder je verscheurd te voelen. Mijn exemplaar is alvast ingepakt!
