Tahar Djaout is er opnieuw in geslaagd( net als in zijn boek: de laatste zomer van de rede), in een weemoedige sfeer, de invloed van politieke- en historische gebeurtenissen, op levens van individuele burgers, op subtiele wijze te beschrijven. Het einde van de kolonisatie van Algerije door Frankrijk, het daaropvolgende machtsvacuüm en vervolgens de opkomst van het fundamentalistisch islamisme, wordt beschreven door de ogen van een opgroeiende jongeman. Tevens in dit boek weer veel aandacht en beschrijvingen van natuurlijke landschappen en de invloed hiervan op mensen. Tahar Djaout was een natuurliefhebber ! Verder zijn ook de beschrijvingen van het leven in kleine, geïsoleerde en gesloten dorpsgemeenschappen interessant.