Geschreven bij Carrie
Wat zou er gebeurd zijn als Stephen King's vrouw het manuscript van "Carrie" in de prullenmand had laten liggen? Dan was in Amerika pesten op school nog steeds onbespreekbaar, dit verhaal niet drie keer verfilmd, niet twee keer uitgevoerd als musical en hadden er geen tientallen highschoolmusicals van dit verhaal bestaan (zoek maar eens op "Carrie The Musical"). Als je dat voor elkaar krijgt met je debuutroman, dan weet je dat je een klassieker hebt geschreven.
Ik kende de film al (1976-versie) en ben later het boek gaan lezen. Alle films en musicals geven een eigen draai aan het verhaal, dat handelt over een verlegen meisje dat door haar klasgenootjes op school wordt gepest en opgroeit bij haar streng christelijke moeder.
Het verhaal bestaat uit drie delen. In deel 1 (Bloodsport) leren we de achtergronden van de hoofdpersonen, in het bijzonder Carrie, haar moeder en haar overleden vader. Carrie wordt voor het eerst ongesteld zonder te weten wat er gebeurt. Ze wordt door moeder gestraft omdat ze denkt dat haar dochter heeft gezondigd. Ook wordt ze op school ermee gepest. Totdat ineens allerlei voorwerpen als vanzelf gaan bewegen. Terwijl Carrie op zoek gaat naar verklaringen voor haar gedrag, worden haar klasgenootjes hard gestraft. Een van hen, Sue, heeft spijt en wil iets goeds voor haar doen. Zij vraagt haar vriendje Tommy of hij Carrie mee naar het schoolbal neemt in plaats van haar. Een ander klasgenootje, Chris, wil juist wraak nemen omdat ze is geschorst en stuur haar vriendje Billy naar een nabijgelegen varkensboer...
Deel 2 (Prom Night) beschrijft de gebeurtenissen tijdens het schoolbal. Iedereen is er, inclusief Tommy en Carrie. Alleen Sue is er uiteraard niet. Er vindt een bloedbad plaats op school. Maar als Sue in de nacht de hemel fel verlicht ziet terwijl het porselein in de keukenkasten rammelt, wordt haar duidelijk dat hier een heel ander soort bloedbad plaatsvindt...
Deel 3 (Wreckage) beschrijft in het kort de lotgevallen van hen die het overleefd hebben.
Je zou het boek een bovennatuurlijke thriller kunnen noemen, maar ook een poging om pesten bespreekbaar te maken (en dat was in de 1970s niet vanzelfsprekend). Het is een relatief compact verhaal: alles vindt plaats in een tijdsbestek van een paar weken, met af en toe wat flashbacks. Het wordt verteld aan de hand van "live" gebeurtenissen, gecombineerd met getuigenverklaringen. Enig minpuntje is dat van sommige personen al wordt verteld dat ze dood zijn, waardoor je al weet wat er gaat gebeuren. Maar voor de rest is "Carrie" een goede start in het thrillergenre.
