Geschreven bij De Vrouw In De Kooi
De Vrouw in de Kooi is het eerste deel van de serie Q van Jussi Adler-Olsen. De hoofdpersoon van deze serie is de aan Posttraumatische Stress lijdende Carl Morck. Zijn collega's dachten mooi van hem af te komen door hem op de zogenaamde Cold Case afdeling Q te zetten. Zij kwamen echter bedrogen uit toen hij zich samen met assistent Assad in de zaak van de verdwenen politica Merete Lynggaard vastbeet. Dit leidde tot een verrassend en bloedstollend spannende ontknoping...
Al vanaf het begin leek De Vrouw in de Kooi mij een spannende thriller: ik had er veel over gehoord, en de titel en omslag sloten daar alleen maar bij aan. Hierin heeft Adler-Olsen mij zeker niet teleurgesteld! Het begon goed met een proloog die de lezer meteen op het puntje van de stoel bracht. Daarna begon het verhaal ab ovo- vanaf het echte begin. Dit kwam rustiger op gang, maar des te sneller wilde men doorlezen om maar te weten hoe de proloog verder zou gaan! Knap gedaan. Uiteindelijk steeg de spanning steeds meer. De laatste honderd bladzijdes was het boek gewoonweg niet weg te leggen! Mijn adrenaline heeft in ieder geval weer een boost gekregen. Gelukkig stelde de ontknoping niet teleur en blijft de lezer met een warm gevoel achter...
Het boek was niet moeilijk te volgen doordat het slechts twee perspectieven kent: dat van Carl, en dat van het slachtoffer Merete. Hierdoor wordt het eigenlijk nergens verwarrend. Een bijkomstig pluspunt is dat we dus twee verhaallijnen volgen. De lezer weet al wat er met Merete is gebeurd (alleen niet waarom) , maar Carl nog niet. Dit zorgt weer voor een extra spanningsboog, en houdt het verhaal afwisselend.
De personages zijn zeer goed uitgewerkt. Carl is een round character; de lezer kan zich met hem identificeren, hij laat ons af en toe glimlachen en we leven met hem mee doordat hij een realistische hoeveelheid sores heeft meegemaakt. Hij is een goede balans tussen sympathie-opwekkendheid en imperfectie. Ook Assad is een goed doordacht personage: hij voegt iets lichts toe aan de verder best heftige sfeer en thema's van het boek. Deze thema's geven het boek echter een extra dimensie. Sommige hoofdstukken lieten mij met een bittere smaak achter, wat zeker bijdraagt aan mijn positieve oordeel over dit boek. Een echt goed boek hoort de lezer te raken - of dat nou met positieve of negatieve emotie is. Ik ervaar echter wel dat boeken die de lezer een beklemmend, verdrietig of gefrustreerd gevoel bezorgen, mij altijd het beste bijblijven!
Al met al een zeer spannend boek wat ik niet snel zal vergeten. Heftige thema's met onverwachte ontknopingen die mij zeker wist te raken. Ik zie potentieel in deze serie! Voor nu vier sterren, om nog wat ruimte voor verbetering in de toekomst toe te laten!
